Στην πραγματικότητα βιώνουμε πόνο κατά τον τοκετό λόγω του ότι άλλαξαν τα σώματά μας εξαιτίας της εξέλιξης. Στην ουσία , χρειάστηκαν περίπου 6 εκατομμύρια χρόνια για να φτάσουν οι άνθρωποι στην σημερινή μας μορφή , αλλά οι αλλαγές που περάσαμε δεν μας έκαναν τέλειους και τα σώματά έχουν σχεδιαστεί με μερικά ελαττώματα που ίσως να μην γνωρίζετε.
Εμείς μάθαμε για μερικές από τις ατέλειες που έχουν τα σώματά μας και καταλάβαμε τι μπορεί να γίνει για να τελειοποιηθούν.
1. Το πυελικό οστό
Τα μωρά έχουν μεγάλα κεφάλια και στην πραγματικότητα έχουμε μικρά πυελικά ανοίγματα. Αυτό σημαίνει ότι είναι πολύ στενά για να χωρέσει το κεφάλι του μωρού στο γεννητικό κανάλι, γεγονός που καθιστά τον τοκετό πολύ επώδυνο.
Λύση: Για να κάνουμε τη διαδικασία λιγότερο επώδυνη, θα πρέπει να έχουμε ένα πιο φαρδύ πυελικό οστό, αλλά αυτό θα έκανε τους γοφούς μας μεγαλύτερους, καθιστώντας δυσκολότερο το περπάτημα. Μια άλλη λύση θα ήταν η γέννηση του μωρού μέσω του ομφαλού.
2. Αρσενικές θηλές
Οι αρσενικές θηλές δεν είναι χρήσιμες – στην πραγματικότητα, το μικρό κομμάτι ιστού στο πίσω μέρος τους είναι επιρρεπές στην πρόκληση καρκίνου. Οι άνδρες έχουν θηλές πιθανότατα επειδή σχηματίζονται πριν από τον καθορισμό του φύλου και τις έχουν αναπτύξει όσο ακόμη βρίσκονταν στην μήτρα.
Λύση: Για να γεννηθούν άντρες χωρίς θηλές, το φύλο του μωρού θα πρέπει να προσδιοριστεί πριν μεγαλώσει στη μήτρα.
3. Μάτια
Ακόμα κι αν δεν το γνωρίζουμε, έχουμε ένα τυφλό σημείο στην όραση. Αυτό οφείλεται στην εσωτερικό στιβάδα του αμφιβληστροειδή, όπου οι νευρικές ίνες βρίσκονται μπροστά από τον αμφιβληστροειδή, εμποδίζοντας το φως. Και τα δύο μάτια συνεργάζονται για να μας δώσουν καθαρή όραση.
Λύση: Αυτή θα ήταν είχαμε μάτια όπως έχουν τα χταπόδια. Αυτό επειδή δεν έχουν αμφιβληστροειδή, ούτε έχουν τυφλά σημεία.
4. Σπονδυλική στήλη
Σύμφωνα με έρευνες, ο πόνος στην πλάτη που έχουν βιώσει 65 εκατομμύρια Αμερικανοί, έστω για μία φορά στην ζωή τους, οφείλεται στην εξέλιξη. Όταν περπατούσαμε βασισμένα στα χέρια και τα πόδια μας, η καμπύλη της σπονδυλικής στήλης ήταν τέλεια τοποθετημένη, διασφαλίζοντας τον απαιτούμενο χώρο για τα εσωτερικά μας όργανα. Έτσι δεν ασκούνταν πίεση στην πλάτη.
Ωστόσο, τώρα που περπατάμε στα 2 πόδια, η σπονδυλική στήλη αναγκάστηκε να καμπυλωθεί για να στηρίξει και να αφήσει χώρο για τα όργανα.
Λύση: Για να ανακουφιστούμε από τον πόνο στην πλάτη, πρέπει να αρχίσουμε να περπατάμε ξανά στα τέσσερα.
5. Πόδια
Έχουμε πάρα πολλά οστά (26) σε κάθε ένα από τα πόδια μας, γεγονός που τα καθιστά επιρρεπή στον πόνο και σε τραυματισμούς. Αυτό συμβαίνει επειδή οι πρόγονοί μας που έμοιαζαν με πίθηκους τα χρειάζονταν για να κρατηθούν και να στέκονται στα κλαδιά. Ωστόσο, αυτήν τη στιγμή, δεν τα χρειαζόμαστε όλα αυτά τα οστά.
Λύση: Πρέπει να έχουμε πόδια στρουθοκαμήλου, τα οποία έχουν λιγότερα οστά. Τα πόδια ενός στρουθοκάμηλου δεν είναι πίσω γόνατα, αλλά μάλλον αρθρώσεις αστραγάλου. Καθιστώντας τα πόδια τους λιγότερο επιρρεπή σε τραυματισμούς και επιτρέποντας τους να τρέχουν γρήγορα.
6. Λαιμός
Μπορούμε εύκολα να πνιγούμε επειδή έχουμε μόνο ένα μικρό κινούμενο ιστό που καλύπτει το λαρύγγι μας. Όταν καταπίνουμε, αυτός ο ιστός (επιγλωττίδα) καλύπτει τον αγωγό (τραχεία) για να κατεβεί το φαγητό κάτω από τον οισοφάγο και να φτάσει στο στομάχι. Ο πνιγμός συμβαίνει όταν ο κινούμενος ιστός δεν αντιδρά εγκαίρως.
Λύση: Πρέπει να εγκαταλείψουμε την ικανότητα ομιλίας μας. Διότι αν δεν είχαμε τον τρόπο της επιγλωττίδας στο πίσω μέρος του στόματός μας, θα μπορούσαμε να φάμε χωρίς να ανησυχούμε για πνιγμό, αλλά θα πρέπει να εγκαταλείψουμε τις φωνητικές μας χορδές (λάρυγγα).
7. Δόντια
Οι άνθρωποι (και τα περισσότερα θηλαστικά), έχουμε μόνο 2 είδη δοντιών, τα νεογιλά και αυτά ως ενήλικες. Αλλά αν σκεφτούμε πόσο εύκολα μπορεί να σπάσουν και πόσα χρήματα ξοδεύουμε σε αυτά, θεωρείται εύκολα ένα ελαττωματικό μέρος του σώματος.
Πρέπει να έχουμε δόντια για συγκεκριμένους σκοπούς. Στο παρελθόν, οι κυνόδοντες χρησιμοποιήθηκαν για μάσημα του κρέατος, και οι τραπεζίτες, των φυτών. Ωστόσο, εάν το σώμα μας ξαναδημιουργήσει ένα άλλο σύνολο δοντιών, θα ήταν επώδυνο.
Λύση: Ίσως δόντια όπως του καγκουρό να είναι αυτά που μας ταιριάζουν. Αυτό συμβαίνει επειδή μόλις τα δόντια τους φθαρούν,πέφτουν και στη συνέχεια αντικαθιστώνται από τα πίσω δόντια που μετακινούνται προς τα εμπρός.
