dimos-starenios-o-dosilogos-toy-ellinikoy-sinema-i-lipothymia-sti-skini-apo-ti-peina-kai-i-logokrisia-67670
17:35

Δήμος Σταρένιος: Ο «δοσίλογος» του Ελληνικού σινεμά, η λιποθυμία στη σκηνή από τη πείνα και η λογοκρισία

17:35
Newsroom

Κινηματογραφικός δοσίλογος: Πρόκειται για τον Δήμο Σταρένιο, ο οποίος στις ταινίες που έπαιζε ήταν με τον κατακτητή. Ωστόσο, στην πραγματικότητα ήταν αριστερός. Η καριέρα του ως ηθοποιός κράτησε περισσότερο από 30 χρόνια.

Πρόκειται για κινηματογραφικό ρουφιάνο των Γερμανών και ρομαντικό κομμουνιστή της ζωής. Μάλιστα, ο Δήμος Σταρένιος υπήρξε συνεπής κομμουνιστής μέχρι και το τέλος της ζωής του.

Advertisement

Κινηματογραφικός δοσίλογος: Τα πρώτα χρόνια

Γεννήθηκε το 1909 στο Κάιρο. Το 1932 έγινε δεκτός στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Το 1933 έκανε το ντεμπούτο του στην παράσταση «Ευτυχία». Στα χρόνια της Κατοχής, δραστηριοποιήθηκε στις τάξεις του ΕΑΜ.

Advertisement

Advertisement

Μάλιστα, παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του πιστός στα ιδανικά της Αριστεράς. Το 1945 πρωτοστάτησε στην ίδρυση του αντιστασιακού θιάσου «Ενωμένοι Καλλιτέχνες. Γενικότερα, υπήρξε συμπρωταγωνιστής μεγάλων ηθοποιών όπως η Μελίνα Μερκούρη, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας και ο Τάκης Χορν.

Advertisement

Κινηματογραφικός δοσίλογος: Η καριέρα του

Το 1943 ήρθε το κινηματογραφικό ντεμπούτο του στην ταινία «Μάγια την τσιγγάνα». Συμμετείχε συνολικά σε 80 ταινίες. Μεταξύ αυτών ήταν οι εξής:

– «Διαγωγή μηδέν» (1949)

– «Πικρό ψωμί» (1951)

– «Για το ψωμί και τον έρωτα» (1959)

– «Κασιανή» (1960)

– «Η 7η μέρα της δημιουργίας» (1966)

– «Οιδίπους τύραννος» (1967)

– «Κιέρον» (1968)

– «Τα παιδιά του λιμανιού» (1969)

– «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» (1957)

– «Ποτέ την Κυριακή» (1960)

– «Ο λέων της Σπάρτης» (1962)

– «Αμέρικα Αμέρικα» (1963)

– «Η Ζωή του Ωνάση» (1978)

Στη δεκαετία του 1970 συμμετείχε σε πολλές τηλεοπτικές σειρές της κρατικής τηλεόρασης. Μερικές από τις δεκάδες που συμμετείχε ήταν οι:

Advertisement

– «Κεκλεισμένων των θυρών» (1972)

– «Κατοχή» (1973)

– «Χωρίς ανάσα» (1973)

– «Φωτεινή Ζάρκου» (1975)

– «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» (1975)

– «Γιούγκερμαν» (1976)

– «Το ταξίδι» (1976)

– «Υποψίες: Ξενοδοχείον πολυτελείας» (1977)

– «Υποψίες: Η απαγωγή» (1978)

– «Συνταγματάρχης Λιάπκιν» (1979)

– «Τα παλιόπαιδα τ’ ατίθασα» (1980)

Κινηματογραφικός δοσίλογος: Η προσωπική ζωή του Δήμου Σταρένιου και τα τελευταία χρόνια του

Γυναίκα της ζωής του ήταν η Νίνα Βαρβέρη – Σταρένιου. Παντρεύτηκαν, αλλά δεν απέκτησαν ποτέ παιδιά. Ο Δήμος Σταρένιος ποτέ δεν έκρυψε τα πολιτικά του πιστεύω. Στη Χούντα έπαιξε σε απαγορευμένες παραστάσεις και ταινίες.

Υπήρξε ρομαντικός κουμουνιστής και υπερασπιστής του ενωμένου ΚΚΕ. Σαν άνθρωπος ήταν γλυκός και ευγενικός. Ο Δήμος Σταρένιος έφυγε από τη ζωή στις 23 Οκτωβρίου 1983, σε ηλικία 74 ετών. Υπήρξε αγωνιστής και μαχητής της ζωής. Ποτέ δεν λογάριασε την πείνα και τις κακουχίες, που πέρασε, ενώ πάντοτε υπερασπίζονταν, με σθένος, τις επιλογές του.