Άντρας στον Ήφαιστο Κομοτηνή ζυγίζει περίπου 400 κιλά. Αποτέλεσμα είναι ο άντρας αυτός να καθηλωθεί στο κρεβάτι. Όμως υπάρχει μια ελπίδα για την οικογένεια του Σερίφ Σαχίν καθώς θα ενισχυθεί οικονομικά. Ο άντρας δεν μπορεί πλέον ούτε καν να αυτοεξυπηρετηθεί.
Πλέον ανοίγει γι’ αυτόν και την οικογένεια του ένα παράθυρο ελπίδας. Μετά τις προσπάθειες που συντόνισε ο «συνήγορος των ΑμεΑ» Ανδρέας Μπαρδάκης, ο άντρας κατάφερε να λάβει το μηνιαίο «εξωϊδρυματικό επίδομα» από τον ΕΦΚΑ που φτάνει περίπου τα 730 ευρώ.
«Το επίδομα αυτό χορηγείται όταν υπάρχει παραπληγία ή άλλου τύπου πάθηση που προκαλεί τα ίδια συμπτώματα με την παραπληγία. Η περίπτωση του κου Σαχίν Σερίφ είναι εξαιρετική περίπτωση» εξηγεί ο κος Μπαρδάκης.
«Είναι τύπου σύνταξη. Υπάρχει και κάτι αντίστοιχο από την πρόνοια, απλά το επίδομα παραπληγίας το δικαιούνται οι συνταξιούχοι του δημοσίου και οι άποροι. Το εξωϊδρυματικό το δικαιούνται οι ασφαλισμένοι στους ασφαλιστικούς φορείς. Για όσους δεν γνωρίζετε, ο άντρας αυτός είχε εργαστεί στο παρελθόν και είχε ένσημα», συμπλήρωσε ο κος Μπαρδάκης.
Στο νοσοκομείο του Ρίου ο άντρας από την Κομοτηνή
Όπως είναι γνωστό, ο μόνος τρόπος για να βελτιωθεί η καθημερινότητα του κου Σαχίν είναι να μεταβεί στο Ρίο της Πάτρας. Στο νοσοκομείο της συγκεκριμένης πόλης υπάρχει ομάδα γιατρών που μπορεί να ασχοληθεί επισταμένα με την περίπτωσή του.
«Το εξωϊδρυματικό επίδομα είναι περίπου 730 ευρώ το μήνα. Πράγμα που πιστεύω ότι θα τον βοηθήσει αν θελήσει να πάει να δει αν μπορεί να κάνει θεραπεία όπως του είχε προταθεί πριν από κάποια χρόνια στο Νοσοκομείο του Ρίου.
Να κάνει το λεγόμενο ‘δαχτυλίδι’, αλλά πρέπει να χάσει τουλάχιστον 100 κιλά πριν κάνει οποιαδήποτε επέμβαση και εκεί υπάρχει ομάδα γιατρών που μπορεί να τον αναλάβει και να τον παρακολουθήσει.
Το έξοδο θα του το κάλυπτε το εξωϊδρυματικό επίδομα. Θα μπορούσε ίσως και η γυναίκα του να πάει εκεί και να βρει ένα μικρό σπιτάκι για να τον βοηθάει», λέει ο κος Μπαρδάκης καλώντας την τοπική κοινωνία «να τον ενθαρρύνει».
Για να καταφέρει ο κος Σαχίν να καταστεί δικαιούχος του συγκεκριμένου επιδόματος χρειάστηκε να διανυθεί μια μεγάλη «γραφειοκρατική απόσταση» και αυτό θα ήταν αδύνατον αν δεν υπήρχε η συνεργασία πολλών ανθρώπων.
