Σοκαρισμένη παραμένει η κοινή γνώμη με τη δολοφονία του 7χρονου Ανδρέα, ο οποίος βρήκε τραγικό θάνατο λόγω της κακοποίησης που υπέστη από τον 33χρονο σύντροφο της μητέρας του, ενώ εκείνη δεν έκανε τίποτα, πιστεύοντας ότι ήταν μία ακόμη συνηθισμένη ημέρα.
Ο μικρός Ανδρέας υπέφερε από τα βασανιστήρια του 33χρονου συντρόφου της μητέρας του, η οποία τον έβλεπε να χάνει τη ζωή του μπροστά της αδιαφορώντας, καθώς συνέχιζε να παίζει παιχνίδια στον υπολογιστή. Το άτυχο αγόρι έπεφτε μάλιστα συστηματικά θύμα κακοποίησης, με παρατεταμένη ασιτία, ξυλοδαρμούς και τιμωρίες τύπου πολύωρης ορθοστασίας και όχι μόνο, γιατί ζητούσε απλά να φάει.
Μάρτυρας μάλιστα στους βασανισμούς του Ανδρέα ήταν η μόλις ενός έτους μεγαλύτερη αδελφούλα του, η οποία έπεφτε και η ίδια θύμα της βίαιης συμπεριφοράς του 33χρονου και της αδιαφορίας της ίδιας της της μητέρας.
Το κοριτσάκι μεγάλωσε επίσης μέσα στη φρίκη ενώ ήταν 8 ετών όταν ο σύντροφος της μητέρας της δολοφόνησε τον μικρό Ανδρέα. Μια ημέρα την οποία θυμάται με λεπτομέρειες, καθώς, από τη μια στιγμή στην άλλη, ό,τι θύμιζε τον αδελφό της, είχε εξαφανιστεί, σύμφωνα με το MEGA.
«Έσπαγε τα δάχτυλά του με τανάλια για να τον τιμωρήσει»
«Είχα πάει στο σπίτι ενός συμμαθητή μου για να παίξω. Η μητέρα μου επικοινώνησε με τη μητέρα του φίλου μου και της ζήτησε να με φιλοξενήσουν για εκείνο το βράδυ. Το επόμενο πρωί επέστρεψα στο σπίτι μου και μου είπε η μητέρα μου ότι είχε έρθει ο πατέρας μου από την Πολωνία και πήρε τον Ανδρέα. Απόρησα και παρατήρησα ότι έλειπαν τα ρούχα του αδελφού μου, όπως και το κρεβάτι του. Όταν ρώτησα τη μητέρα μου, μου είπε ότι εφόσον έφυγε ο αδελφός μου, δεν τους ήταν χρήσιμα και το πέταξαν», δήλωσε η μικρή.
Αδυνατώντας να σβήσει από τη μνήμη της τον τρόμο στα μάτια του αδελφού της, όταν ο 33χρονος του έσπαγε τα δάχτυλα με μια τανάλια για να τον τιμωρήσει, πρόσθεσε:
«Θυμάμαι μία ημέρα που ο Μάριος πήρε ένα σιδερένιο εργαλείο, μια τανάλια από αυτές που είχε για τη δουλειά και έσφιγγε τα δάχτυλα του Ανδρέα ώσπου να του τα σπάσει».
Έναν χρόνο μετά, η μικρή συνέχιζε να ζει τον εφιάλτη, μέχρι που η δασκάλα της στο σχολείο, είδε, κατά τη διάρκεια μιας άσκησης που έπρεπε να σηκώσει τα μανίκια, τα σημάδια της κακοποίησης στα χέρια της. Τότε το κοριτσάκι μίλησε με κοινωνικούς λειτουργούς και αποκάλυψε για πρώτη φορά τι περνούσε.
«Δέχομαι πολλές τιμωρίες. Φοβάμαι. Βλέπω εφιάλτες»
«Δέχομαι πολλές τιμωρίες. Φοβάμαι. Βλέπω εφιάλτες. Δεν θέλω να γυρίσω στο σπίτι. Ο μπαμπάς, όσο ήταν μαζί μας, χτυπούσε τη μαμά. Φοβάμαι και τον μπαμπά», εκμυστηρεύτηκε.
Τα όσα περιέγραψε, δε, η μικρούλα, παρουσία παιδοψυχολόγου στους άνδρες του ανθρωποκτονιών, είναι ανατριχιαστικά.
«Οι τιμωρίες ήταν πολύ συχνές. Ποτέ δεν τον σταματούσε η μητέρα μου. Τις περισσότερες φορές μας άφηναν νηστικούς με τον αδελφό μου. Κάποιες φορές που είχαμε σημάδια στο σώμα και στο πρόσωπο από τις τιμωρίες, δεν πηγαίναμε σχολείο για να μην μας δουν», είπε.
