Τι συμβολίζει το κερί που ανάβουμε στην εκκλησία και ο “ιερός” λόγος που δεν πρέπει να σβήνουν νωρίς

Κερί εκκλησίας: Πολλοί πιστοί ανάβουμε κάθε φορά που πάμε στην εκκλησιά για να παρακολουθήσουμε καποια λειτουργία ένα κεράκι. Γιατί όμως;

Κερί εκκλησίας: Ο συμβολισμός πίσω από την πράξη

Το κερί που ανάβουμε έχει διάφορους συμβολισμούς ένας από τους πιο γνωστούς είναι ο εξής:

• Το προσφερόμενο κερί μας υπενθυμίζει την εσωτερική μας μεταμόρφωση την οποία πρέπει να επιδιώκουμε.
• Το άναμμα του κεριού μας παρακινεί να ζητήσουμε από τον Θεό τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος.
• Η φλόγα του κεριού μας υπενθυμίζει ότι πρέπει να γίνομε φλογεροί ποιητές της πίστεώς μας. Όπως και της αγάπης, της ειρήνης και της ανεξικακίας.

Άλλοι συμβολισμοί που συναντάμε στα διάφορα μυστήρια της εκκλησίας είναι οι :

• Στη Θεία Ευχαριστία, συμβολίζει το φως του Χριστού που δια του Ευαγγελίου λάμπει στις ψυχές μας.
• Στο Άγιο Βάπτισμα έχουμε την αναμμένη λαμπάδα που συμβολίζει ότι το νεοφώτιστο πρέπει να βλέπει τα καλά έργα και να δοξάζει τον Θεό.
• Στο μυστήριο του γάμου το άναμμα των λευκών λαμπάδων συμβολίζει την αγνότητα των ψυχών των νεόνυμφων.
• Επίσης το κερί το συναντάμε και στα μνημόσυνα, το οποίο συμβολίζει την παράκλησή μας υπέρ των κοιμωμένων.

Κερί εκκλησίας: Γιατί πρέπει να τα αφήνουμε να καούν

Σύμφωνα με τον Συναξαριστή του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλήτου υπήρχε κάποιος ονόματι Ονησιφόρος, στον τάφο του Αγίου, ο οποίος είχε την διακονία να ανάβει και να σβήνει τις λαμπάδες και τα κεριά που έφερναν οι Χριστιανοί μπροστά στην εικόνα του Αγίου, όταν πήγαιναν να προσκυνήσουν.

Παρακάτω είναι λιπών η ιστορία του.

Εκείνος λοιπόν, βιαζόταν και τα έσβηνε πριν αυτά καούν επαρκώς. Μια νύκτα, φάνηκε σε αυτόν στον ύπνο του ο Άγιος και του είπε: «Γνώριζε Ονησιφόρε, ότι αυτό που κάνεις δεν μου αρέσει. Γνώριζε επίσης ότι με αυτόν τον τρόπο και τον εαυτόν σου βλάπτεις, αλλά και εκείνους που φέρνουν τα κεριά και τις λαμπάδες. Γιατί, όσο περισσότερο καίγονται οι λαμπάδες μπροστά από τις Εικόνες, τόσο περισσότερο καίγονται οι αμαρτίες εκείνου που με πίστη τις φέρνει. Όταν όμως τις αφαιρούν, και εκείνος ο οποίος τις φέρνει, χάνει τον μισθό του, και εκείνος που τις αφαιρεί θα έχει κόλαση στην ψυχή του».

Ο Ονησιφόρος, δεν έδωσε και πολύ σημασία, αλλά πράγματι σταμάτησε για λίγο καιρό να βιάζεται να τις σβήνει. Μια νύκτα, κάποιος Χριστιανός, πήγε δύο πολύ ωραίες λαμπάδες και αφού προσκύνησε παραμέρισε λίγο να προσευχηθεί και μετά έφυγε. Τότε ο Ονησιφόρος πήγε να τις σβήσει, επαναλαμβάνοντας δηλαδή αυτή την κακή συνήθεια. Τότε, αμέσως ο Άγιος του είπε με φοβερή φωνή: «Πάλι τα ίδια άρχισες Ονησιφόρε;». Αμέσως τότε από τον φόβο του, έπεσε ο Ονησιφόρος λιπόθυμος και επανήλθε μετανόησε για την πράξη του και έκτοτε δεν την επανέλαβε.