eimai-perifani-gia-ta-kila-moy-i-apantisi-mias-ypervaris-mamas-sta-prosvlitika-scholia-gia-to-soma-tis-73216
13:09

«Είμαι περήφανη για τα κιλά μου»: Η απάντηση μιας υπέρβαρης μαμάς στα προσβλητικά σχόλια για το σώμα της

13:09
Παναγιώτης Γιαννακοσιάν

Είμαι περήφανη: Αυτό το κείμενο είναι γραμμένο από μια υπέρβαρη μητέρα που έχει μια οικογενεια. Μιλάει για τις δυσκολίες του να είναι κανείς υπέρβαρος.

Είμαι περήφανη: Τι είναι η ομορφια

Έχουν γίνει έρευνες που υποστηρίζουν το γεγονός ότι οι άνθρωποι είναι πιο επιρρεπείς στο να βοηθήσουν έναν ξένο αν είναι ”όμορφος”. Η ερώτηση που μου ξεπετάχτηκε στο κεφάλι εκεινη την στιγμή ηταν όμορφος με πια κριτήρια. Η επιφανειακή ομορφιά είναι κάτι το οποίο θα έπρεπε να έχει τόση δύναμη;. Δεν θεωρώ πως αν είναι καποιος εμφανισιακά όμορφος αξίζει ιδική μεταχείριση. Κατά την γνώμη μου πρέπει να δίνουμε περισσότερη σημασία στην εσωτερική ομορφια ενός ανθρώπου.

Advertisement

Για όσους, λοιπόν, μας κρίνουν για τα χαρακτηριστικά του προσώπου μας ή για τα παραπανίσια κιλά μας, το παρακάτω γράμμα, γραμμένο από μία υπέρβαρη μαμά, τους απαντά με τον καλύτερο τρόπο.

Advertisement

Είμαι περήφανη: Δεν ντρέπομαι για την εμφάνιση μου

«Φορούσα ένα μαύρο φόρεμα και ένα ροζ πουλόβερ, συνδυασμένα με μαύρες μπαλαρίνες. Το μακιγιάζ μου ήταν ελαφρύ και το είχα από νωρίς το πρωί. Το σώμα μου, παρά τα παραπανίσια μου κιλά, δεν με έκανε να νιώθω άσχημα και αισθανόμουν υπέροχα.

Advertisement

Έπειτα από μία υπέροχη μέρα με την οικογένειά μου, σε μια πόλη που δεν επισκέπτομαι συχνά, ήμουν χαρούμενη και χαμογελαστή. Κάναμε ψώνια, βόλτες, παίξαμε, γελάσαμε και κουραστήκαμε. Τελευταία μας στάση, πριν επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο, υπήρξε ένα μικρό εστιατόριο.

Καθόμασταν στο τραπέζι και κουβεντιάζαμε. Μπροστά μας βρισκόταν ένα πιάτο με καλαμαράκια και περιμέναμε την υπόλοιπη παραγγελία μας. Ο γιος μου ζωγράφισε ένα αστείο καβούρι στο πίσω μέρος του μενού.

Είμαι περήφανη: Μια όμορφη μέρα

Ήταν μία από εκείνες τις ημέρες που σου αφήνουν μια όμορφη γεύση και τις θυμάσαι για καιρό. Η διάθεσή μας ήταν καλή και οι στιγμές που μοιραστήκαμε υπέροχες. Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που, όσα ακολούθησαν, ήταν σαν μια γροθιά στο στομάχι που δύσκολα θα ξεχάσω.

Advertisement

Δυο γυναίκες που καθόντουσαν στο διπλανό τραπέζι με κοίταζαν αδιάκριτα και προκλητικά. Χειρονομούσαν έντονα και ήταν εμφανές πως μιλούσαν για μένα.

Μάλιστα, δεν τους πτόησε ούτε το επίμονο βλέμμα του άντρα μου, ούτε η άβολη κατάσταση στην οποία με είχαν φέρει. Δεν ένιωθαν καμία ντροπή που με προσέβαλλαν – λες και τα παραπανίσια μου κιλά τους έδιναν το δικαίωμα όχι μόνο να λένε ό,τι θέλουν, αλλά και να δικαιολογούν την σκληρότητά τους.

Στην πραγματικότητα, όμως, δεν θα κέρδιζα τίποτα. Η φυγή μου δεν θα με έκανε πιο λεπτή. Αντίθετα, θα έδινε πάτημα σε όλους εκείνους που με σχολιάζουν να συνεχίσουν με περισσότερη μανία. Θα με έκανε να νιώθω ένοχη κι εκείνους δικαιωμένους. Ωστόσο, και μόνο που μου πέρασε από το μυαλό η σκέψη να κρυφτώ, θύμωσα μ’ εμένα.

Advertisement

Έχω δουλέψει πολύ με τον εαυτό μου για να επιτρέψω σε δύο άγνωστες γυναίκες να με επηρεάσουν τόσο. Μου πήρε χρόνια για να καταφέρω να αποδεσμευτώ από τα στερεοτυπικά πρότυπα ομορφιάς και να αναγνωρίσω την αξία μου ανεξάρτητα απ’ το τι λέει η ζυγαριά μου.

Είμαι περήφανη: Η καλοσύνη δεν σχετίζετε με την εμφάνιση κάποιου

Τα 34 χρόνια μου με έχουν διδάξει πως πολλοί άνθρωποι συγχέουν την καλοσύνη και την ικανότητα κάποιου με την εξωτερική του εμφάνιση. Δεν έχω όμως ούτε το χρόνο αλλά ούτε και την ενέργεια να εξηγώ σε όσους με κοιτάζουν περίεργα πως κάνουν λάθος. Συχνά, μου λένε πως επειδή είμαι υπέρβαρη, δεν είμαι και υγιής και πως ανησυχούν για την υγεία μου.

Η αλήθεια όμως είναι πως δεν γνωρίζουν τίποτα για την υγεία μου ή για τις επιλογές μου. Η καλοσύνη ενός ανθρώπου δεν σχετίζεται ούτε με την υγεία αλλά ούτε με τα κιλά του. Πριν μερικά χρόνια αποφάσισα να μην με τιμωρώ με δυστυχία και να μην υποκύπτω στην κοινωνική υποχρέωση να με μισώ γι’ αυτό που είμαι. Επέλεξα την ευτυχία και δεν γυρίζω πίσω.

Είμαι περήφανη: Δεν έχω λόγο να ντρέπομαι

Παρά τις προσπάθειες του κόσμου να μας κρίνουν και να μας κουνάν το δάχτυλο για το βάρος μας, είμαστε εξίσου σημαντικοί με εκείνους και ζούμε όπως όλοι. Σηκωνόμαστε το πρωί, πάμε στη δουλειά, είμαστε παραγωγικοί, ερωτευόμαστε, ονειρευόμαστε, ντυνόμαστε όμορφα και κάνουμε οικογένεια. Οι υπέρβαροι άνθρωποι δεν ζουν άδειες και μισές ζωές.

Μακάρι να μπορούσα να σας πω ότι είμαι πάντα δυνατή και θετική, με αυτοπεποίθηση και έτοιμη να δώσω τις δικές μου μάχες. Εάν το έκανα θα ήταν ψέμα. Μερικές φορές νιώθω ανασφαλής ή απροστάτευτη όπως όλοι οι άνθρωποι. Μέσα μου, όμως, έχω πολλή καλοσύνη και αγάπη για όλους!»