Στις 15 Μαρτίου έκλεισε και το τελευταίο από τα συνολικά 16 νοσοκομεία που έχτισαν οι Κινέζοι για να αντιμετωπίσουν τον κορωνοϊό.
Σ’ αυτόν τον ιδιότυπο πόλεμο χρησιμοποιήθηκαν και «αθέμιτα» ή –καλύτερα- αμφιλεγόμενα μέτρα
Τα κρούσματα του κορωνοϊού χάρις στα ακραία και απάνθρωπα μέσα μειώθηκαν σε ένα ποσοστό που αγγίζει το 95%, βοηθώντας έτσι την χώρα να μην θρηνήσει αμέτρητα θύματα.
Μόλις 20 νέα κρούσματα κορωνοϊού στην Κίνα
Μετά από 110.000 κρούσματα και 3.200 θανάτους άτυχων ανθρώπων από το τέλος του 2019,οι νέοι νοσούντες είναι μόνο 20.
Το προφίλ των νοσούντων από κορονοϊό
Τα 16 ήταν άτομα που προέρχονταν από το εξωτερικό και μόνο 4 Κινέζοι.
Ανάρρωσαν 65.000 ασθενείς
Οι εν λόγω ασθενείς που νοσηλεύτηκαν στα νοσοκομειακά ιδρύματα ανάρρωσαν, χάρις στην αυτοθυσία (πολλές φορές κυριολεκτικά) γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού που ρίχτηκαν στην μάχη της ίασις τους.
Τα μέτρα απέναντι στους νοσούντες στην Κίνα ήταν απάνθρωπα
Αγνοώντας, δηλαδή, την λαϊκή βούληση και επιβάλλοντας συχνά δια της βίας τις απαιτήσεις του «κόμματος» ή της κυβέρνησης, περιορίζοντας τα ατομικά δικαιώματα, καταπατώντας ελευθερίας και καταστέλλοντας οποιαδήποτε μορφή αντίστασης.
Η φιλοσοφία των Κινέζων ήταν να σώσουν το δάσος και όχι το δέντρο
Οι Αρχές της Κίνας υπήρξαν αδυσώπητες. Σύμφωνα με τις μελέτες, πριν την εφαρμογή των μέτρων, κατά μέσο όρο κάθε φορέας μετέδιδε τον ιό σε 3,82 συνανθρώπους του. Μετά την επιβολή τους, αυτό το νούμερο έπεσε στο 0,32…
Χωρίς τα βάρβαρα αλλά έγκαιρα μέτρα θα είχαν νοσήσει πάνω από 7.500.000 Κινέζοι
Ορισμένοι εκτιμούν πως χωρίς την έγκαιρη αντίδραση, πάνω από 7.500.000 Κινέζοι θα είχαν εκτεθεί και νοσήσει, εκτοξεύοντας το αντίστοιχο νούμερο των νεκρών σε αδιανόητα ύψη.
Τα μοντέλα των ειδικών δείχνουν ότι με τον COVID-19 ακόμη και μια μέρα αργοπορίας μπορεί να κάνει την διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου και να κόψει… μηδενικά στον τελικό απολογισμό των θυμάτων. Εκείνο, όμως, με το οποίο οφείλει να συνοδευτεί η ταχύτητα λήψης αποφάσεων είναι η επιβολή τους δίχως όρους, αστερίσκους και εξαιρέσεις.
Οι Κινέζοι έβαλαν σε καραντίνα ολόκληρες πόλεις
Οι Κινέζοι απομόνωσαν κυριολεκτικά ολόκληρες πόλεις, περιοχές ή και επαρχίες. Στην πραγματικότητα άφησαν σε κατάσταση καραντίντας τεράστιες εκτάσεις, βάζοντας την αστυνομία και τον στρατό να εποπτεύει και να επιβάλλει με κάθε τρόπο το καθεστώς απόλυτης αποκοπής από την υπόλοιπη χώρα με πολύ απάνθρωπα και βία μέσα.
Η Γουχάν έχει 11.000.000 κατοίκους και η επαρχία Χουμπέι φιλοξενεί πάνω από 60.000.000 (συνολικά πάνω από τον πληθυσμό της Ελλάδας)
Οι Κινέζοι βίωσαν κάθε ελευθερία με απαγόρευση μετακινήσεων και συγκεντρώσεων, με αναστολή δραστηριοτήτων, με βίαιες μετατοπίσεις πληθυσμών, με μαζικές συλλήψεις.
Όλοι οι κάτοικοι τέθηκαν σε υποχρεωτικό κατ’ οίκον περιορισμό, με μόνο ένα μέλος ανά νοικοκυριό να επιτρέπεται να βγαίνει κάθε 48 ώρες και το κράτος να αναλαμβάνει την προμήθεια τροφίμων με δελτίο.
Όσο η Δύση παρατηρούσε με ανησυχία και αποτροπιασμό τις κινεζικές πρακτικές (χωρίς να είναι απολύτως έτοιμη για τις συνέπειες σε εκείνη) η Κίνα συνέχιζε στον ίδιο δρόμο της καταστολής, λαμβάνοντας ακόμη πιο σκληρά μέτρα και ελέγχοντας παράλληλα τις πηγές πληροφόρησης, διατηρώντας την μυστικιστική ταυτότητά της.
Σε χρόνο ρεκόρ χτίστηκαν νοσοκομεία από τα θεμέλια
Δημόσια κτήρια μετατράπηκαν μέσα σε ένα βράδυ σε εξεταστικά κέντρα όπου εξετάζονταν τα ύποπτα κρούσματα. Και φυσικά στην κορυφή του σχεδίου βρέθηκε ο ίδιος ο άνθρωπος, με την μορφή των χιλιάδων γιατρών, νοσοκόμων, νοσηλευτών και λοιπού προσωπικού το οποίο ουσιαστικά διατάχτηκε να «πολεμήσει», στην αρχή κιόλας σχεδόν άοπλος, τον «εχθρό».
Οι ήρωες γιατροί και νοσηλευτές
Ανάμεσα στα θύματα αυτού του πολέμου έναντι στην πανδημία υπήρξαν πολλοί τέτοιοι ήρωες. Θυσιάστηκαν και αυτοί, μα τουλάχιστον βοήθησαν την πατρίδα τους κι εκατομμύρια συμπατριώτες του να βγουν ζωντανοί από τον πόλεμο με τον κορωνοϊό.
