Την περασμένη Παρασκευή βρέθηκα στο Μέγαρο Μουσικής στην επίσημη πρεμιέρα της παράστασης που έγραψε και πρωταγωνίστησε ο Ιάκωβος Μυλωνάς.
Της: Έπη Τρίμη
Το θέμα της παράστασης η Τέλεια Γυναίκα πραγματευόταν τις ανθρώπινες σχέσεις, τα όνειρα, τις επιθυμίες, την καταπίεση και τις προσδοκίες με έναν άκρως ρεαλιστικό τρόπο όπως στην πραγματική ζωή. Ο πρωταγωνιστής αναφερόμενος στη ζωή του ξεκίνησε από τα παιδικά του χρόνια καταλήγοντας να μιλά για την τέλεια γυναίκα που είχε πλάσει στην φαντασία του. Τα συναισθήματα ήταν έντονα τόσο για τον πρωταγωνιστή όσο και τους θεατές. Οργή, παράνοια, εγκλήματα, πικρία, γέλιο ένα μείγμα συναισθημάτων εναλλάσσονταν κρατώντας τον θεατή σε πλήρη εγρήγορση. Το δε χειροκρότημα ήταν τόσο έντονο που πραγματικά όσοι βρίσκεστε στην Αθήνα καλό είναι να δείτε την παράσταση καθώς αξίζει 100%. Αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισα να μιλήσω με τον Ιάκωβο Μυλωνά για μια ακόμη φορά και να μοιραστώ με τους αναγνώστες την όμορφη κουβέντα μας.
Ιάκωβε από πού άντλησες την έμπνευση να γράψεις το κείμενο αλλά και να πρωταγωνιστήσεις στην «Τέλεια γυναίκα»;
Από τον κόσμο γύρω μου. Από το συνεχόμενο κυνήγι μιας υποτιθέμενης ευτυχίας. Έβλεπα τον κόσμο να μην είναι ικανοποιημένος με τίποτα και να ψάχνει ένα τέλειο σύντροφο, μια τέλεια δουλειά, ένα τέλειο αμάξι, ένα τέλειο σπίτι. Εν τω μεταξύ το τέλειο δεν υπάρχει. Αλλά ενώ το ξέρουμε συνεχίζουμε να κυνηγάμε μια ουτοπία ένα άπιαστο όνειρο, με αποτέλεσμα να έχουμε γεμίσει με άδειους δυστυχισμένους ανθρώπους. Αυτό το κυνήγι της ψευδαίσθησης το έντυσα σαν κωμωδία και το παρουσίασα στο κοινό.
Ποσό δύσκολες είναι οι εναλλαγές των συναισθημάτων ειδικά όταν μιλάμε για μονόλογο στα 2/3 της παράστασης;
Μ αρέσουν οι εναλλαγές συναισθημάτων γι’ αυτό τις χρησιμοποιώ τόσο πολύ στα έργα μου. Μου θυμίζουν τόσο πολύ τη ζωή. Τη στιγμή που γελάς μπορεί να συμβεί κάτι και να αρχίσεις να κλαις ή να θυμώσεις ή να φοβηθείς. Η ζωή τα εμπεριέχει όλα. Αυτό προσπαθώ να κάνω και στα έργα μου να δημιουργήσω ζωή. Υποκριτικά είναι λίγο ζόρικο αλλά έχω εξασκηθεί πολύ σ’ αυτό.
Ιάκωβε πώς ένιωσες με τον ενθουσιασμό του κοινού και τη βράβευση της Unesco;
Ήταν κάτι απίστευτα τιμητικό και μαγικό. Συγκινήθηκα που ένα τέτοιος οργανισμός ξεχώρισε το έργο μας και το βράβευσε για τα κοινωνικά μηνύματα που περνάει. Είναι ελπιδοφόρο όταν κάνεις κάτι με την ελπίδα να αλλάξεις λίγο την οπτική που βλέπουν τον κόσμο οι άνθρωποι προς το καλύτερο και να βρίσκεις συμπαραστάτες σ’ αυτό που σε επαινούν κιόλας.
Όλη η παράσταση είναι one man show πώς νιώθεις όταν σβήνουν τα φώτα;
Νιώθω μια γλυκιά υπερένταση και κούραση αλλά τα συγκινητικά λόγια που μου λένε όλοι οι θεατές μετά με κάνουν να ξεχνώ την δύσκολη προσπάθεια που κατέβαλλα.
Έχεις απίστευτη ενέργεια ως άνθρωπος. Από πού αντλείς όλη αυτή τη δύναμη;
Απ’ την αγάπη που έχω γι’ αυτό που κάνω. Είμαι αθεράπευτα ερωτευμένος με το θέατρο. Είναι ένας έρωτας που και όχι να μου πει εγώ θα κάθομαι έξω στα σκαλιά μέχρι να μου ανοίξει για να αγκαλιαστούμε ξανά.
Ποιος είναι ο πιο αυστηρός κριτής σου;
Θα έλεγα ο εαυτός μου αλλά δεν είμαι αυστηρός γιατί πολύ απλά δεν είμαι τελειομανής. Κάνω όσο καλύτερα μπορώ τη δουλειά μου κάτω απ’ τις εκάστοτε συνθήκες που υπάρχουν. Μερικές φορές φαντάζομαι τι θα μπορούσα να κάνω αλλά η ουσία είναι μία κάνω ό,τι μπορώ.
Ποια ήταν τα σχόλια του κοινού που σε συγκίνησαν;
Κοίτα άλλοι ταυτίζονται με τον ήρωα και μου το λένε γιατί κι αυτοί είχαν κάποια όνειρα αλλά λόγω των γονιών τους δεν μπόρεσαν να τα πραγματοποιήσουν. Άλλοι λένε για τις εναλλαγές συναισθημάτων. Ότι εκεί που ήταν έτοιμοι να δακρύσουν ξαφνικά γινόταν κάτι και ξεσπούσαν σε γέλια. Άλλοι ότι το έργο τους άνοιξε ένα καινούριο μονοπάτι για να βλέπουν τα πράγματα. Το τελευταίο είναι και το καλύτερό μου.
Ιάκωβε σου λείπει η τηλεόραση;
Όχι γιατί είναι συνειδητή η απουσία μου απ’ αυτή. Αν δε μου δώσουν τα χρήματα που αξίζω δεν πάω να παίξω. Εγώ με ψίχουλα δεν πάω να δουλέψω.
Ο ήρωας μιλούσε για τον πατέρα του πού τον καταπιέζε. Εσένα ποια ήταν η σχέση σου με τον πατέρα σου;
Πολύ αγαπημένη. Δε με σταμάτησε σε οτιδήποτε τρελό κι αν μου ερχόταν στο κεφάλι. Καλός άνθρωπος. Καλό παράδεισο να έχει.
Πώς κατάφερες να αποδώσεις τόσο ρεαλιστικά έναν διαταραγμένο άνθρωπο; Ταυτίστηκες σε κάποιο σημείο με τον ήρωά σου;
Ναι σε πολλά σημεία. Ξέρεις πιστεύω πως όλοι είχαμε κάποια στιγμή κάποια όνειρα που δεν έγιναν πραγματικότητα και προσπάθησαν να μας στοιχειώσουν. Εγώ ευτυχώς, αντίθετα με τον ήρωά μας, μπόρεσα να το διαχειριστώ αυτό πιο εποικοδομητικά.
Για σένα ποια είναι η ιδανική γυναίκα; Την έχεις βρει;
Δεν υπάρχει ιδανική γυναίκα ή άντρας. Όλα αυτά τα φτιάχνουμε εμείς με το μυαλό μας. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να συνεχίσουν το μονοπάτι της ζωής μαζί σου κι άλλοι που δε θέλουν. Το ίδιο κι εσύ. Παρέα καλή να είναι και όλα είναι μια χαρά.
Η αναπηρία της αδερφής επί σκηνής ήταν άκρως συγκινητική. Ποιο μήνυμα θελήσει να περάσεις;
Ότι είναι ανόητο να ψάχνεις το τέλειο εκεί έξω. Το τέλειο είναι μέσα μας. Είναι το υλικό απ’ το οποίο είμαστε φτιαγμένοι. Αν το καταλάβαιναν αυτό οι άνθρωποι θα ήταν πιο χαρούμενοι.
Η ανάπηρη κοπέλα το ζούσε και πραγματικά μας γοήτευσε. Πώς αναπτύχθηκε αυτή η χημεία επί σκηνής;
Υπάρχει πολύ αγάπη μεταξύ μας και αλληλοθαυμασμός. Είναι ένα εξαιρετικό παιδί που λατρεύω και μου δίνει δύναμη με το πάθος της και με το γέλιο της να συνεχίζω να ονειρεύομαι.
Πότε ολοκληρώνεται η παράσταση;
Η «τέλεια γυναίκα» θα παίζεται στη Μουσική βιβλιοθήκη στο Μέγαρο Μουσικής μια φορά τη βδομάδα μέχρι τις 18 Ιουνίου. Στο Ticketservises.gr μπορεί ο κόσμος να παίρνει πληροφορίες και να κλείνει τις θέσεις του.
Τα επόμενα σχέδιά σου;
Έχω κάτι μεγάλο στα σκαριά. Μια μεγάλη παραγωγή που θα γίνει πάλι στο Μέγαρο. Όταν έρθει η ώρα θα το ανακοινώσω.
