Μία αποκαλυπτική συνέντευξη έδωσε η δημοσιογράφος Μάγια Τσόκλη στην εκπομπή Όλα Γκουντ όπου αναφέρθηκε σε άγνωστες πτυχές της ζωής της.
Η Μάγια Τσόκλη παραχώρησε τηλεοπτική συνέντευξη στην εκπομπή “Όλα Γκουντ” και η ίδια έκανε μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν, όταν η ίδια είχε ταλαιπωρηθεί με το πρόβλημα υγείας του καρκίνου του μαστού, όπου ήταν για εκείνη μια πολύ δύσκολη εμπειρία, μιας και φοβήθηκε για την ζωή της.
Η ίδια σημείωσε πως το πιο σημαντικό ήταν ότι είχε δίπλα της ανθρώπους που την στήριζαν σε κάθε νέο της βήμα και σε κάθε προσπάθεια.
Η Μάγια Τσόκλη ανέφερε: «Το άγχος μου με την πολιτική, έχω την αίσθηση ότι η ταχύτητα που έγινε συνδέεται με αυτό… Είχα καρκίνο του μαστού, ήμουν πάντα τυπική με τις εξετάσεις, είχα πιάσει ένα γρομπαλάκι, αλλά δεν του έδωσα σημασία, επειδή είχα κάνει πρόσφατα εξετάσεις. Όταν πήγα πια, συνειδητοποίησα ότι ήταν μία κακοήθεια».
Παράλληλα, η δημοσιογράφος μίλησε και για την υιοθεσία του γιού της, η οποία και της άλλαξε την ζωή. Η ίδια δεν θέλει να μιλάει για αυτήν της τη πράξη, μιας και θεωρεί ότι δεν είναι ένα θέμα, το οποίο δεν θέλει να παραπροβάλλεται και φυσικά αφορά ένα άλλο άτομο.
Πολύ πιο συγκεκριμένα, η Μάγια Τσόκλη ανέφερε χαρακτηριστικά: «Δεν έχω μιλήσει γι’ αυτό γιατί θεωρώ ότι αφορά έναν άλλο άνθρωπο και ομολογώ ότι ενοχλούμαι λίγο από κάποιες περιπτώσεις που παραπροβάλλουν την πράξη της υιοθεσίας. Την υιοθεσία πρέπει να την κάνει κάποιος πολύ συνειδητά, γνωρίζοντας ότι περιέχει δυσκολίες μεγαλύτερες από το να κάνεις ένα βιολογικό παιδί που είναι πολύ δύσκολο από μόνο του».
Δείτε το σχετικό βίντεο
Μάγια Τσόκλη: Η εξομολόγηση για την οικογένειά της
Σε παλαιότερη συνέντευξη η δημοσιογράφος είχε εξομολογηθεί τη σχέση της τόσο με τη βιολογική της μητέρα όσο και με τη θετή. Με συγκροτημένο λόγο, όπως συνηθίζει, και χωρίς υπερβολικούς συναισθηματισμούς, η Μάγια Τσόκλη εξήγησε:
«Η υπόθεση με τη μητέρα μου είναι μπερδεμένη. Η βιολογική μου μητέρα πέθανε όταν ήμουν 5,5 χρόνων. Αυτό ήταν ένα τραύμα όπως και σε κάθε παιδί που το χαρακτηρίζει μετά. Από εκεί και πέρα είχα την αίσθηση ότι τα πράγματα μπορούν να ανατραπούν από στιγμή σε στιγμή. Από εκεί που είσαι ένα χαρούμενο παιδάκι μέσα σε μια οικογένεια, συνεχίζεις να είσαι ένα χαρούμενο παιδάκι χωρίς μητέρα όμως».
Και συνέχισε: «Είχα την πολύ μεγάλη τύχη να έχω τη θεία μου, την Ελένη, την αδερφή της μητέρας μου. Τη λάτρευα. Πολλές φορές ήμουν και μαζί της, γιατί έχοντας γεννηθεί και ζήσει στο Παρίσι, φαίνεται ότι με ενοχλούσε το κλίμα και η υγρασία και οι γονείς μου με έστελναν πολύ συχνά στην Αττική, στην Αθήνα για να συνέλθω. Οπότε εκεί ζούσα με την Ελένη, τη θεία μου.
Θυμάμαι όταν πέθανε η μητέρα μου, ήρθε ο πατέρας μου στην Ελλάδα και μου το ανακοίνωσε και πήγα κατευθείαν στην Ελένη και της είπα: “Να σε λέω τώρα μαμά;”. Είναι χαρακτηριστικό των παιδιών ότι προσαρμόζονται αμέσως. Δεν την είπα ποτέ “μαμά”. Την έλεγα και τη λέω ακόμη ‘’Ελένη’’ και ‘’Ελενάκι”.
Είχα την πολύ μεγάλη τύχη να παντρευτεί τον πατέρα μου και να είναι ακόμα μαζί και να είναι ένα ζευγάρι από αυτά που ζηλεύεις και λες πώς είναι δυνατόν μετά από τόσα χρόνια να κρατιούνται χεράκι χεράκι και να αγαπιούνται τόσο πολύ και να στηρίζουν τόσο πολύ ο ένας τον άλλον».
