Την τελευταία της πνοή άφησε πριν από λίγες ώρες η Φώφη Γεννηματά στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός ύστερα από άνιση μάχη με την επάρατη νόσο. Η Φώφη Γεννηματά έφυγε από τη ζωή και ο θάνατός της σκόρπισε θλίψη στο Πανελλήνιο. Η πολιτικός, έπειτα από γενναία μάχη που έδινε με τον καρκίνο, τελικά δεν τα κατάφερε και απεβίωσε σήμερα το μεσημέρι σε ηλικία μόλις 57 ετών.
Φώφη Γεννηματά: Η ζωή της δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα.
Όταν ήταν σε ηλικία μόλις 20 ετών η μητέρα της χτυπήθηκε από τον καρκίνο, με τον οποίο πάλεψε για δέκα χρόνια και τελικά νικήθηκε. Λίγους μήνες μετά τον θάνατο της μητέρας της, η Φώφη Γεννηματά έχασε και τον πατέρα της, Γιώργο Γεννηματά από την ίδια νόσο.
Ο πατέρας της Γεώργιος Γεννηματάς διαγνώστηκε με καρκίνο τον Ιανουάριο του 1992. Ένα κρυολόγημα ήταν η αφορμή να υποβληθεί σε εξετάσεις και διαπιστωθεί ότι έπασχε από καρκίνο. Λίγο αργότερα, αποκάλυψε στους δημοσιογράφους το πρόβλημα της υγείας του. «Υπάρχουν μερικές στιγμές που το συναίσθημα ξεχειλίζει, δεν είμαι από μάρμαρο. Είναι γνωστό ότι έχω καρκίνο, αλλά θα προσπαθήσω», δήλωσε.
Στις 23 Απριλίου 1992 αναχώρησε για τη Νέα Υόρκη όπου υποβλήθηκε σε εγχείρηση. Την ίδια περίοδο η σύζυγός του έπασχε επίσης από καρκίνο και υποβαλλόταν σε χημειοθεραπείες. Τον Σεπτέμβριο του 1993 ταξίδεψε στο Χιούστον, όπου υποβλήθηκε σε θεραπεία και λίγο αργότερα επέστρεψε στην Ελλάδα. Δύο ημέρες μετά την επιστροφή του, η σύζυγός του Κάκια Βέργου, έφυγε από τη ζωή.
Έπειτα από λίγους μήνες, ο Γεώργιος Γεννηματάς άφησε την τελευταία του πνοή στην Αθήνα λίγους μήνες μετά τον θάνατο της πολυαγαπημένης του συζύγου Κάκιας Βέργου.
Η απουσία των γονιών της
«Παλεύαμε μέχρι την τελευταία στιγμή. Με επτά μήνες διαφορά έφυγαν οι γονείς μου από τη ζωή. Πρώτα η μητέρα μου και μετά ο πατέρας μου. Μόνο αυτό μπορούσε να συμβεί με αυτούς τους ανθρώπους. Ήταν μαζί από δεκατριών χρονών. Μια ζωή μαζί. Το 1984, όταν αρρώστησε η μητέρα μου, πολύ δύσκολα μπορούσε να πει κανείς τη λέξη καρκίνος. Είχε καρκίνο στο μαστό. Ήταν ένα στίγμα για όλη την οικογένεια. Ένας από τους λόγους που επέλεξα να μιλήσω στη συνέχεια εγώ ήταν γιατί έπρεπε αυτό το πράγμα να το σπάσουμε. Δεν τελειώνει η ζωή. Δεν σταματάς να είσαι γυναίκα και πρέπει να συνεχίσεις να ζεις. Δεν νιώσαμε ποτέ στο σπίτι ότι είχαμε έναν άρρωστο άνθρωπο.
Η μητέρα μου είχε μια δίψα για τη ζωή που μας τη μετέδωσε. Χόρευε μέχρι την τελευταία στιγμή ακόμα και όταν της ήταν πολύ δύσκολο. Κανένας όμως δεν καταλάβαινε πόσο δύσκολο της ήταν. Όλα αυτά είναι πράγματα που εμένα με έχουν στιγματίσει. Ήταν εξαιρετικά δύσκολο αυτό που βιώσαμε. Ειδικά για εμένα γιατί δεν είχα αποκτήσει τα δικά μου παιδιά. Βυθίζεσαι. Είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσεις τον θάνατο και την οργή που φέρνει για την απώλεια», είχε πει η Φώφη Γεννηματά.
«Μου λείπουν… όλα από τον πατέρα μου, η ζεστασιά, η αγκαλιά, το χαμόγελο, το μυαλό, η ανθρωπιά, ο παππούς που χρειάζονταν τα παιδιά μου. Μέσα σε επτά μήνες έχασα και τους δύο γονείς μου. Ο καρκίνος χτύπησε κι εμένα και την αδερφή μου. Το πάλεψα σκληρά. Η μικρή μου κόρη ήταν δύο χρονών, δεν άντεχα να μεγαλώσουν τα παιδιά μου χωρίς μάνα. Είπα θα το παλέψω. Πέρασαν εννέα χρόνια και είμαι εδώ» είχε εξομολογηθεί η ίδια για τις απώλειες αλλά και την δική της μάχη με τον καρκίνο.
Ο μεγάλος της φόβος και η δυσκολία στο να αποκτήσει παιδιά
Αυτά τα δυο τραγικά γεγονότα ήταν και ο μεγάλος της φόβος. Η Φώφη Γεννηματά πάντα φοβόταν ότι ο καρκίνος θα χτυπήσει και τη δική της πόρτα και πως τα παιδιά της δε θα προλάβουν να μεγαλώσουν μαζί της. Πράγματι ο καρκίνος χτύπησε την δική της πόρτα το 2008.
Σε ηλικία 22 ετών, η Φώφη Γεννηματά πραγματοποίησε τον πρώτο της γάμο με τον Αλέξανδρο Ντέκα. Έναν χρόνο μετά, οι γιατροί θα της πουν πως δε θα μπορέσει να αποκτήσει ένα δικό της παιδί, με την ίδια όμως να μην το βάζει κάτω και τελικά μετά από προσπάθειες δέκα χρόνων να φέρνει στον κόσμο την κόρη της.
«Έναν χρόνο μετά τον πρώτο μου γάμο μου είπαν πως δεν θα κάνω ποτέ παιδιά. Μετά το πρώτο σοκ, είπα στον εαυτό μου ότι δεν μπορεί να είναι αλήθεια αυτό και πως εγώ θα γίνω μητέρα οπωσδήποτε. Μετά από 10 χρόνια προσπαθειών, ήρθε στον κόσμο η πρώτη μου κόρη. Ο γιος μου Γιώργος ήρθε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο. Ήμουν υπερνομάρχης στους Ολυμπιακούς Αγώνες και έτρεχα από το πρωί μέχρι το βράδυ με αποτέλεσμα να γεννηθεί πρόωρος. Αισθάνθηκα μεγάλες τύψεις, έλεγα ότι έφταιγα εγώ. Αλλά τελικά όλα πήγαν καλά και τώρα τελειώνει το Δημοτικό» είχε δηλώσει η ίδια στο παρελθόν.
Ο δεύτερος γάμος και ο καρκίνος του μαστού
Το 2003 παντρεύτηκε τον δεύτερο σύζυγό της, Ανδρέα Τσούνη με τον οποίο απέκτησε ακόμη μια κόρη και έναν γιο.
Αναφερόμενη στην τρίτη της εγκυμοσύνη σε συνέντευξή της, η Φώφη Γεννηματά είχε δηλώσει πως πίστευε ότι θα ήταν δύσκολα, αλλά τελικά όλα πήγαν καλά και απέκτησε την μικρότερη της κόρη Κατερίνα.
Όταν το 2008 θα έρθει αντιμέτωπη με τον καρκίνο του μαστού, θα αναγκαστεί να υποβληθεί σε μαστεκτομή και αμέσως μετά θα μεταφερθεί στο εξωτερικό προκειμένου να ακολουθήσει την κατάλληλη αγωγή. «Για αρκετά χρόνια ζούσα με το σκεπτικό ότι κάποια στιγμή ο καρκίνος θα χτυπήσει και τη δική μου πόρτα. Μετά η καθημερινότητα μας ξεπέρασε, αρχίσαμε να ζούμε φυσιολογικά και το ξεχάσαμε, το βγάλαμε από τη ζωή μας. Αλλά επανήλθε και αφού επανήλθε μάθαμε να ζούμε με αυτό. Το Σάββατο το διαπίστωσα, τη Δευτέρα χειρουργήθηκα και το επόμενο Σάββατο ήμουν σε ένα συνέδριο και μιλούσα από το βήμα».
Η τελευταία μάχη
«Πέρασα δύσκολα με τον καρκίνο, αν και τα είχα περάσει με τους γονείς μου, είναι διαφορετικό να συμπαραστέκεσαι στους δικούς σου και διαφορετικό να το ζεις στον οργανισμό σου. Η μικρή μου ήταν μόλις δύο ετών. Είναι μεγάλη αγωνία για κάθε μητέρα να σκέφτεται αν θα καταφέρει να ζήσει για να μεγαλώσει τα παιδιά της. Είπα όμως ότι ή θα σε πάρει από κάτω ή θα πεις τη ρουφάω της ζωή κι αν είναι να ζήσω δύο χρόνια, θα ζήσω όπως θέλω εγώ» εξομολογήθηκε λίγα χρόνια μετά όταν όλα έδειχναν πως είχε ξεπεράσει το πρόβλημα με την υγεία της και οι γκρίζες μέρες έδειχναν να ανήκουν στο παρελθόν.
Τους τελευταίους μήνες όμως ο καρκίνος επανήλθε και πάλι αυτή τη φορά πιο απειλητικός. Η Φώφη Γεννηματά όμως δεν λύγισε, πάλεψε μέχρι την τελευταία στιγμή. Πριν μερικές εβδομάδες όμως η κατάστασή της επιδεινώθηκε τόσο που χρειάστηκε να μπει στο νοσοκομείο. Τα τελευταία δε, 24ωρα τα περιθώρια στένευαν όλο και περισσότερο και τελικά σήμερα κατέληξε αφήνοντας πίσω της ένα τεράστιο κενό όχι μόνο στην οικογένειά της αλλά και τον πολιτικό κόσμο αλλά σε ολόκληρο το Πανελλήνιο.
