Την αθώωση του Πέτρου Φιλιππίδη για το βιασμό κατ’ εξακολούθηση και την ενοχή για τις δύο απόπειρες βιασμού ζήτησε η εισαγγελέας της έδρας Στέλλα Στόγια από το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο.
Η εισαγγελική λειτουργός αιτιολογώντας το σκεπτικό της στην έδρα και τους ενόρκους, είπε ότι η καταγγέλλουσα, παρουσίασε τρεις διαφορετικές εκδοχές για τον καταγγελλόμενο βιασμό της από τον ηθοποιό κι ως εκ τούτου, έκρινε ότι υπάρχουν αμφιβολίες για την αξιοπιστία της.
«Εκτιμώντας όλο το αποδεικτικό υλικό αδυνατώ καταλήξω στο τι ακριβώς συνέβη. Έχω αμφιβολίες. Μπορεί να συνέβησαν τα γεγονότα όπως τα λέει η καταγγέλλουσα στο δικαστήριο, αλλά το δικαστήριο δε μπορεί να καταδικάσει με αμφιβολίες. Οι διαφοροποιήσεις στις καταθέσεις της πρώτης καταγγέλλουσας δεν είναι λεπτομέρειες. Υπάρχουν αμφιβολίες για το τι ακριβώς συνέβη» τόνισε στην αγόρευση της η εισαγγελέας, ολοκληρώνοντας το πρώτο κεφάλαιο που αφορούσε στην τετελεσμένη αξιόποινη πράξη που περιλαμβάνεται στο κατηγορητήριο για το Πέτρο Φιλιππίδη.
«Σε ερωτήσεις προς την καταγγέλλουσα για τις διαφοροποιήσεις που υπάρχουν στις καταθέσεις της εκείνη υποστήριξε: «Ήταν όλα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Όταν μου τα θύμισε ο Παναγιώτης (φίλος της), ήταν σαν να άνοιξε αυτή την πόρτα».
«Η καταγγέλλουσα σε τρία διαφορετικά όργανα κατέθεσε διαφορετική αποτύπωση των γεγονότων. Αλλά στο ΣΕΗ, αλλά στον εισαγγελέα, αλλά στην ανάκριση. Γιατί δεν είπε στον εισαγγελέα όσα είπε στον ανακριτή. Η καταγγέλλουσα προσήλθε στον εισαγγελέα για να καταγγείλει όσα υπέστη, όχι να τα χαρακτηρίσει νομικά. Το τόσο σοβαρό γεγονός το καταθέτει πρώτη φορά στην ανακρίτρια. Αν το είχε καταθέσει στον εισαγγελέα θα είχα διαφορετική τοποθέτηση, δεχόμενη ότι στο ΣΕΗ ήθελε να καταγράψει μια καταγγελία. Ανακάλυπτε όμως κάτι νέο σε κάθε επόμενο στάδιο».
Αυτές οι διαφοροποιήσεις δημιούργησαν ερωτηματικά στην εισαγγελέα της έδρας.
«Μου προκάλεσε εντύπωση ότι σε αίτημα για αναπαράσταση η πρώτη καταγγέλλουσα είπε: «Θα δεχτώ να γίνει αναπαράσταση αν το κάνει ο ίδιος. Μπορεί;».
Στη συνέχεια, είπε ότι ήταν χιούμορ και ειρωνεία και πως το θεωρεί αναχρονιστικό. «Επιτρέψτε μου όμως ότι με το βιαστή σου δε μπορείς να κανείς χιούμορ. Θα εκτιμηθεί και η συμπεριφορά του θύματος. Το θύμα δεν απολογείται για τη συμπεριφορά του, αλλά αξιολογείται η κατάθεσή του».
Ένοχος για την πρώτη απόπειρα βιασμού
Στη συνέχεια, η εισαγγελέας πρότεινε την ενοχή του Πέτρου Φιλιππίδη για την απόπειρα βιασμού σε βάρος της δεύτερης καταγγέλλουσας.
Σύμφωνα με την αξιολόγηση των στοιχείων, ο κατηγορούμενος σταμάτησε τη δεύτερη πράξη που του αποδίδεται και δεν την ολοκλήρωσε, γιατί ξενέρωσε και όχι από δική του βούληση. «Θεωρώ ότι οι συνθήκες που έλαβαν χώρα είναι όπως τα περιέγραψε η καταγγέλλουσα σε όλες τις καταθέσεις της. Η υπεράσπιση και ο κατηγορούμενος προσπάθησε να πείσει με περιφερικά επιχειρήματα, ο κατηγορούμενος ισχυρίστηκε ότι η συνεύρεσή τους ήταν συναινετική» είπε η εισαγγελέας.
Στον ισχυρισμό της υπεράσπισης ότι η δεύτερη καταγγέλλουσα τον εκδικείται επειδή δεν πήρε ρόλο, η εισαγγελέας σχολίασε: «Αν ήταν συναινετικό αυτό που έγινε γιατί δεν πήρε το ρόλο; Γιατί στη συνέχεια δε συνεργάστηκαν ποτέ; Γιατί δεν έπαιξε στις δυο σειρές του Mega;».
Κατά την εισαγγελέας η κοπέλα «τότε δεν είχε τη διαύγεια να σκεφτεί λογικά… Σήμερα δεν θα ένιωθε φοβισμένη και εγκαλούμενη. Τότε, η ψυχολογία ήταν εύθραυστη. Φοβήθηκε, ένιωσε ότι απειλήθηκε από τον κατηγορούμενο και γι’ αυτό απαντούσε στα μηνύματα. Βρισκόταν σε ψυχική ομηρεία. Είχε γιγαντωθεί στο μυαλό της η ιδέα της απειλής. O παντοδύναμος βιαστής τη φοβίζει και τη εξουσιάζει.
Η κοπέλα εδώ έτρεμε και έκλαιγε ο κατηγορούμενος την άκουγε συνοδευόμενος και αμήχανος» συνέχισε σε μια αποστροφή της αγόρευσής της.
Και πρόσθεσε πως «τότε ένιωσε πως, αν το κατήγγειλε, δεν θα την πίστευε κανένας αλλά θα πίστευαν τον κραταιό Φιλιππίδη, ο οποίος θα έλεγε ότι το έκανε αυτό για γίνει γνωστή επαγγελματικά. Το έκανε τώρα για να αποκατασταθεί η τάξη».
Ένοχος και για τη δεύτερη απόπειρα βιασμού
Η εισαγγελέας πρότεινε την ενοχή του Πέτρου Φιλιππίδη και για τη δεύτερη απόπειρα βιασμού σε βάρος συναδέλφου του το 2014 μέσα στο αυτοκίνητο του στο Παλαιό Ψυχικό.
Στην αγόρευσή της ανέφερε πως «η καταγγέλουσα κατά την κατάθεση της είχε πάθει κρίση εκείνη τη στιγμή. Έκανε σαν αγρίμι και προσπαθούσε να αποτρέψει τον κατηγορούμενο από το εγκληματικό σχέδιο του, που ήταν να του κάνει πεολειχία. Μέσα στον πανικό της είχε μείνει η εντύπωση πως ήταν κλειδωμένη η πόρτα. “Είναι εκείνη η στιγμή που λες, πως δεν το έκανα! Γιατί δεν δοκιμασα να ανοίξω; Και τα βάζεις με τον εαυτό σου»” μας κατέθεσε εδώ στο δικαστήριο. Η θέση του κατηγορουμένου απέναντι στην κατηγορία είναι πως υπήρχε ερωτική διάθεση. Αν η συναίνεση έχει συναινετικά γιατί δεν τον αναζήτησε αργότερα; Γιατί δεν επιδιώκει να τον συναντήσει ξανά; Έγινε λόγος για το ημερολόγιο της. Είπε η υπεράσπιση: Πως είναι δυνατόν γι αυτό που της συνέβη να μη γράψει κάτι; Και γιατί να γράψει; Γιατί να καταγράψει κάτι φρικτό που της συνέβη. Οι σελίδες εκείνες τις ημέρες είναι κενές. Είναι ενδεικτικό κι αυτό» είπε η εισαγγελέας.
