Η Κατερίνα Γερονικολού σε συνέντευξή της στην εκπομπή «Αυτός και ο άλλος», μίλησε για τον ρόλο της στη νέα σειρά της ΕΡΤ1 «Κι όμως είμαι ακόμη εδώ», τη ζωή της, τον Γιάννη Τσιμιτσέλη και την ξαφνική απώλεια του πατέρα της.
Αναφερόμενη στη ζωή της, η ηθοποιός υπογράμμισε «κάθε Πρωτοχρονιά βάζω στόχους για τον εαυτό μου προσωπικά και για την οικογένεια μου. Δεν θέλω να περνάει ο χρόνος, η ζωή η ίδια με έχει διδάξει ότι τα πράγματα είναι πολύ εφήμερα ενδεχομένως… μπορεί και όχι. Επειδή έχω ζήσει αυτό το κύμα της ζωής που όλα αλλάζουν και όλα ρέουν και δεν είναι τίποτα δεδομένο, ζω έτσι. Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να με βρει μια μέρα που μπορεί κάτι να συμβεί και να μην έχω πει τα “σε αγαπώ” που θέλω, να μην έχω μοιραστεί τη ζωή με τα άτομα που θέλω…».
Η Κατερίνα Γερονικολού δεν ζηλεύει τον Γιάννη Τσιμιτσέλη στις ερωτικές του σκηνές
Ερωτηθείσα η Κατερίνα Γερονικολού για τον Γιάννη Τσιμιτσέλη και αν τον ζηλεύει όταν έχει ερωτική σκηνή με άλλη ηθοποιό, απάντησε «δεν έχω νιώσει φθορά, ίσα ίσα έχουμε την αίσθηση του τι συμβαίνει στον άλλον μέσα στη μέρα του. Αν το σκεφτείς είναι κάτι πολύ προσωπικό που μοιράζεσαι με το κοινό (για τα τηλεοπτικά φιλιά). Οι ηθοποιοί όταν φιλιόμαστε είτε είναι ο Γιάννης είτε είναι άλλος είναι ο ίδιος ο τρόπος του φιλιού. Απλά είναι πιο εύκολο, αλλά υπάρχει η αμηχανία επειδή είμαστε εκτεθειμένοι. Ο Γιάννης είναι ζηλιάρης με τις ερωτικές σκηνές, εγώ καθόλου. Ακόμη και με μένα στα φιλιά είναι ντροπαλούλης. Είναι διακριτικός άνθρωπος, δεν θέλει να σε κάνει να αισθανθείς άσχημα, είναι πιο κρατημένος. Ασκούμε κριτική ο ένας στον άλλον. Ανταλλάσσουμε απόψεις και μιλάμε ελεύθερα. Και οι δύο είμαστε ισχυρογνώμονες, αλλά ο καθένας στο δικό του κομμάτι».
Η απώλεια του πατέρα της Κατερίνας Γερονικολού στα 13 της
Η Κατερίνα Γερονικολού αναφέρθηκε και στην ξαφνική απώλεια του πατέρα της, σημειώνοντας «έχασα τον μπαμπά μου όταν ήμουν 13 ετών. Έχω διάσπαρτες μνήμες… Ήταν ξαφνική απώλεια. Γνωρίζω εκ των έσω ότι η ζωή είναι απρόβλεπτη. Μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση αυτή η αφαίρεση από το τραπέζι όπου έβαζα 3 μαχαιροπίρουνα, αντί για 4. Θυμάμαι ότι τη μέρα της τελετής είχα θυμώσει με κάτι θείους μου που κάτι είχαν πει και γέλασαν. Μου φάνηκε πολύ άσχημο επειδή είχα αυτή τη δυσκολία κι αυτοί το έκαναν για να το ξορκίσουν. Είχα θυμώσει για πάρα πολλά χρόνια μετά… Το πιο βασικό για μένα είναι ότι έχω μάθει από κάθε αρνητικό, να τραβάω το θετικό. Το βίωσα το πένθος. Όταν ένα σπίτι αδειάζει είναι πάντα εκεί… Το πένθος μπορείς να το αποφύγεις αν φύγει κάποιος από τη ζωή σου που δεν τον έχεις μέσα στην καθημερινότητά σου τόσο ζωηρά. Ο μπαμπάς μου δεν ήταν ένας άνθρωπος που έλειπε λόγω δουλειάς, ήμασταν συνέχεια μαζί. Ένας λόγος που δεν θέλω να παντρευτώ είναι επειδή θα μου λείπει ο μπαμπάς μου στην τελετή. Οι άνθρωποι που έχουν φύγει σου λείπουν κυρίως στα έντονα, σε μεγάλες πρεμιέρες ή παραδείγματος χάριν σε έναν γάμο. Θέλεις να είναι εκεί να μοιράζεσαι τη χαρά σου. Πάντα λείπει αλλά θέλω να πιστεύω ότι αν είναι κάπου εκεί ψηλά και μας βλέπει, θα ήθελα να χαίρεται για μένα».
Όσον αφορά τον Γιώργο Κιμούλη και στην καταγγελία που έκανε σε βάρος του για λεκτική βία, στο πλαίσιο του ελληνικού #MeToo, η Κατερίνα Γερονικολού επεσήμανε «δεν θα ξεκινούσα εγώ τις αποκαλύψεις στο θέατρο, το είχα θάψει πολύ βαθιά μέσα μου. Ήταν ένα πνιγμένο συναίσθημα που κοιμόταν. Απλά ξύπνησε βίαια, ακούγοντας μια ιστορία ενός άλλου ανθρώπου με άλλους παράγοντες, που όμως υπήρχαν κοινές συνιστώσες. Συνειδητοποιείς ότι είναι μια επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά, ένα μοτίβο, το οποίο σίγουρα δεν ήταν τυχαίο. Πολύ δικοί μου άνθρωποι το γνώριζαν, γιατί περνούσα δύσκολα. Δεν ήταν κάτι που το κρατούσα κρυφό. Το ξεπέρασα και απλά συνέχισα. Αυτό που έγινε πριν έναν χρόνο μου προκάλεσε ξανά ένα σφίξιμο στο στομάχι. Είναι δύσκολος ο δρόμος. Εννοείται ότι τον έχω συγχωρέσει. Δεν είμαι εγώ δυστυχισμένη αυτή τη στιγμή… Μπορεί να με έχει κάνει στο παρελθόν, αλλά τώρα δεν είμαι. Εγώ δεν είχα κάποια βία, τα έχω πει όλα εγγράφως στο Πειθαρχικό του ΣΕΗ και με απόλυτη συνείδηση ότι όλα αυτά που λέω είναι σοβαρά και με ειλικρίνεια. Έχει να κάνει με το ότι σπάει ο άλλος και δεν είναι πια ο ίδιος. Δεν ξέρω αν γίνεται κατανοητό ότι υπάρχει μια οντότητα η οποία μετά από ένα διάστημα δεν είναι πια η ίδια, είναι εύθραυστη, σπασμένη».
