Η Μαρία Αλιφέρη παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ! και τον δημοσιογράφο Γιώργο Πράσινο με αφορμή την τηλεοπτική της επάνοδο μέσα από την καθημερινή σειρά του ΣΚΑΪ, Πανθέοι.
Αισθάνομαι ότι έχεις μια μεταφυσική προσέγγιση στα πράγματα.
Από πολύ νέα. Τα βαθιά μου ερωτηματικά, «Τι είναι ο άνθρωπος;», «Ποια είμαι;», «Πού πηγαίνουμε», έχουν να κάνουν με το να βρω τον εαυτό μου και να επικοινωνήσω.
Ποιες μεθόδους χρησιμοποιείς;
Χρησιμοποιώ τα όνειρα, είμαι πολύ καλή στον αποσυμβολισμό τους, την αυτοσυγκέντρωση και την προσευχή. Ακόμα και τον θάνατο του πατέρα μου το 1977, τον «είδα» λίγες μέρες πριν. Και μάλιστα μέσα στα μπουζούκια. Ήμασταν μια παρέα με τον Δημήτρη Μητροπάνο, τη μητέρα του και συναδέλφους – είχαμε βγει και γλεντούσαμε. Ο πατέρας μου ήταν πάντα στο χωριό και εκείνες τις ημέρες είχε έρθει στην Αθήνα για τσεκάπ, που είχε πάει εξαιρετικά, δεν είχε τίποτα. Εκείνο το βράδυ λοιπόν, μετά την παράσταση Ξυπόλητη στο πάρκο, όπου έπαιζα με τον Τσιβιλίκα, εκεί που διασκεδάζαμε και ήμασταν μες στην καλή χαρά, κάποια στιγμή με έλουσε κρύος ιδρώτας. Σαν να μπήκε ένας πολύ παγωμένος αέρας. Έτρεχαν τα μάτια μου σαν βρύση, οπότε γύρισα στη μητέρα του Μητροπάνου, την κυρία Τασία –να ’ναι καλά εκεί που είναι–, και της είπα: «Αυτό που με στενοχωρεί είναι ότι θα πεθάνει ο πατέρας μου και δεν θα δει εγγόνια». Πράγματι, σε δύο ημέρες «έφυγε» ο πατέρας μου – απρόσμενα. (Συγκινείται.)
Σε τρόμαξε αυτή η ικανότητά σου;
Όχι, το θεωρώ ευλογία.
