Το αριστούργημα του Φράνκο Τζεφιρέλι, «Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ», επιστρέφει στη μικρή οθόνη τη Μεγάλη Τετάρτη μέσα από τη συχνότητα του ΑΝΤ1 και παρά το γεγονός ότι θεωρείται «η καλύτερη θρησκευτική παραγωγή» με θέμα τη ζωή του Χριστού, ακόμα και εκεί κάποια πραγματάκια φαίνεται ότι «ξέφυγαν» από τους δημιουργούς.
Ένα από αυτά είναι το γεγονός ότι οι πολλοί Ρωμαίοι στρατιώτες έχουν γένια παρά το γεγονός ότι την εποχή που διαδραματίζονται τα γεγονότα, σχεδόν όλοι ήταν φρεσκοξυρισμένοι.
Αμέσως μετά τη βάπτιση του Ιησού από τον Ιωάννη, τον βλέπουμε να περπατάει στο λόφο με κάποια ρούχα του να είναι ακόμα βρεγμένα από το νερό. Στη συνέχεια το πλάνο αλλάζει και δείχνει τον Ιωάννη να βλέπει τον Ιησού να απομακρύνεται, αλλά μόλις η κάμερα γυρίζει πάλι στον Θεάνθρωπο, όλα τα ρούχα του είναι εντελώς στεγνά.
Στη σκηνή που τα παιδιά βασανίζουν τη Μαρία Μαγδαληνή (την υποδύεται η Αν Μπάνκροφτ), ένα αγόρι πετάει ένα πλαστικό μπαλόνι στη φωτιά, με αποτέλεσμα αυτό να σκάσει, μόνο που πλαστικό εκείνη την εποχή δεν υπήρχε.
Όταν ο Ιησούς επισκέπτεται την Ιερουσαλήμ ενώ είναι ακόμα νεαρό αγόρι, η οικογένειά του περνάει και από τον τόπο όπου θα γίνει η Σταύρωση σχεδόν 30 χρόνια μετά, αλλά το σκηνικό είναι ολόιδιο και στις δύο σκηνές. Από μια άποψη αυτό θα μπορούσε να δικαιολογηθεί δεδομένου ότι η σταύρωση ήταν συνήθης τρόπος εκτέλεσης εκείνα τα χρόνια. Από την άλλη, όμως, το γεγονός ότι οι Ρωμαίοι στρατιώτες σε αυτή τη σκηνή είναι οι ίδιοι με εκείνους που θα εμφανιστούν στη σκηνή της Σταύρωσης (σχεδόν 30 χρόνια αργότερα) χωρίς να έχουν γεράσει, ούτε μία μέρα, μάλλον κάτι «ξέφυγε» εκεί.
Στη σκηνή της Σταύρωσης, τον Ιησού θα έπρεπε να είχαν σταυρώσει Ρωμαίοι στρατιώτες και όχι το εξαγριωμένο πλήθος, όπως βλέπουμε να γίνεται. Στη συνέχεια όταν η κάμερα τον δείχνει από πίσω, τα πόδια του φαίνονται γεμάτα πληγές από μαστίγιο, ενώ νωρίτερα την ώρα των βασανιστηρίων τον είχαν μαστιγώσει μόνο στους ώμους και στην πλάτη.
Μάλιστα, στην ίδια σκηνή μετά το μαστίγωμα, όταν οι Ρωμαίοι στρατιώτες λύνουν τον Ιησού από το στύλο, στην πλάτη του δεν υπάρχουν σημάδια. Όταν όμως, το πλάνο αλλάζει αφού του φορέσουν τον κόκκινο μανδύα, έχει δύο τεράστιες πληγές στον ώμο του, ενώ το στέρνο του δεν έχει πληγές. Στην επόμενη σκηνή, βέβαια και ενώ εκείνος βαδίζει προς τον Πιλάτο, έχει πολλά σημάδια σε αυτό.
Τέλος, στη σκηνή της Αποκαθήλωσης και ενώ κατεβάζουν το σώμα του Ιησού από τον Σταυρό, εκείνος ανοιγοκλείνει το ένα μάτι του μια φορά, ενώ στη συνέχεια όσο η Παναγία πενθεί πάνω από το νεκρό του σώμα, για ακόμα μία φορά τα σημάδια στην πλάτη, αλλά και στα πόδια «εξαφανίζονται».
Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, παραγωγής 1977, προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στις κινηματογραφικές αίθουσες σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος προβλήθηκε το Δεκέμβριο του 1978 και το δεύτερο τον Απρίλιο του 1979, ενώ στην τηλεόραση προβλήθηκε κάποιες φορές κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ‘80 από την ΕΡΤ.
Στα ’90s ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ ταυτίστηκε με το Mega αφού ο σταθμός πρόβαλε τη σειρά κάθε χρόνο από Μεγάλη Δευτέρα έως Μεγάλο Σάββατο, τις περισσότερες φορές στις 21.00, ενώ μια χρονιά είχε προβληθεί απόγευμα στις 17.00.
Μία χρονιά είχε προβληθεί από τον ΑΝΤ1 (με μια μικρή παραλλαγή στον τίτλο: «Ιησούς, ο Ναζωραίος») πάλι στην prime time ζώνη, ενώ προς τα τέλη των ‘90s είχε προβληθεί και από το Star τόσο σε prime time όσο και απογευματινή ζώνη.
Από τα ’00s η σειρά επέστρεψε στον ΑΝΤ1 και έκτοτε για περισσότερα από είκοσι χρόνια προβάλλεται σταθερά από τον σταθμό χαρίζοντάς του υψηλή τηλεθέαση στην prime time ζώνη κάθε χρόνο.
