Σιωπηλά, αξιοπρεπώς και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ο ηθοποιός Γεράσιμος Μιχελής έδινε τη δική του μάχη με τη νόσο του κινητικού νευρώνα. Έφυγε από τη ζωή στις 15 Ιουλίου 2025, αφήνοντας πίσω του μια πλούσια πορεία στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο.
Η κηδεία του τελέστηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Ραγκαβά στην Πλάκα, με πλήθος φίλων και συναδέλφων να τον αποχαιρετούν με δάκρυα στα μάτια.
Λίγους μήνες πριν το τέλος, ο ίδιος έγραψε ένα ποίημα–παρακαταθήκη, το οποίο δημοσιεύτηκε από τη σελίδα “Actors House” στο Instagram.
Σε αυτό, αποτυπώνει με λέξεις-μαχαίρι τη βαθιά του ευαισθησία και την ψυχική δύναμη με την οποία αντιμετώπισε την ασθένεια:
«Θα γυρίσουμε στην ομορφιά μια μέρα,
μόνο μη χαθεί η ελπίδα».
Το ποίημα, που έχει ήδη συγκινήσει το διαδίκτυο, φέρει τη σφραγίδα ενός ανθρώπου που έφυγε με αξιοπρέπεια, αφήνοντας πίσω του λέξεις γεμάτες φως.
Διαβάστε εδώ αναλυτικά το ποίημα του Γεράσιμου Μιχελή:
Χαιρέτησα πόρτες κλειστές,
παράθυρα σφραγισμένα.
Χαιρέτησα ένα περιστέρι,
που μόλις προσγειώθηκε να πιει νερό
σε λακούβα στην άσφαλτο, ρηχή.
Χαιρέτησα άνθη σιωπηλά,
σιωπηλούς ανθρώπους.
Χαιρέτησα δρόμους ήσυχους,
νυσταγμένους.
Γεννήθηκε κάποια στιγμή,
βαθιά μέσα μου,
ο πόθος ν’ ακουστεί μια μουσική
άξια των αγωνιών μας.
Ένα αηδόνι άρχισε να τραγουδά,
σκορπίζοντας γλυκύτητα.
Σαν να ‘θελε να πει:
Θα γυρίσουμε στην ομορφιά
μια μέρα,
μόνο μη χαθεί η ελπίδα.
