milise-i-epistimi-na-giati-den-prepei-pote-na-skotosete-mia-arachni-poy-tha-vreite-mesa-sto-spiti-sas-254086
16:42

Μίλησε η επιστήμη: Να γιατί δεν πρέπει ποτέ να σκοτώσετε μια αράχνη που θα βρείτε μέσα στο σπίτι σας

16:42
Ελισάβετ Πασπαλιάρη

Ο πραγματικός λόγος που δεν πρέπει να σκοτώνετε τις αράχνες στο σπίτι σας

Για πολλούς ανθρώπους, η θέα μιας αράχνης που τρέχει στο πάτωμα μπορεί να προκαλέσει μια ανατριχίλα στη σπονδυλική στήλη. Ωστόσο, προτού υποκύψετε στον πειρασμό να λιώσετε τον οκταπόδαρο εισβολέα, σκεφτείτε τους οικολογικούς και πρακτικούς λόγους για τους οποίους θα πρέπει να το σκεφτείτε δύο φορές προτού εξολοθρεύσετε τις αράχνες από το σπίτι σας.

Advertisement

Υπολογίζεται ότι περίπου το έξι τοις εκατό του πληθυσμού πάσχει από αραχνοφοβία, έναν έντονο και παράλογο φόβο για τις αράχνες. Ενώ είναι κατανοητό να αισθάνεστε άβολα γύρω από αυτά τα πλάσματα, είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε τον πολύτιμο ρόλο τους στο οικοσύστημά μας.

Πρώτα απ’ όλα, οι αράχνες είναι φυσικοί ελεγκτές παρασίτων. Τρέφονται με μια ποικιλία εντόμων που διαφορετικά μπορεί να γίνουν ενοχλητικά στο σπίτι σας. Εξαλείφοντας τις αράχνες, δημιουργείτε ακούσια μια ανοιχτή πρόσκληση για να ευδοκιμήσουν άλλα ζωύφια. Φανταστείτε το βουητό χάος που θα μπορούσε να ακολουθήσει αν δεν υπήρχαν αράχνες για να κρατούν τους πληθυσμούς των εντόμων υπό έλεγχο.

Advertisement

Advertisement

Επιπλέον, οι ίδιες οι αράχνες δεν έχουν ανοσία στη θήρευση. Ορισμένα είδη κυνηγούν ακόμη και άλλες αράχνες, διαμορφώνοντας μια λεπτή ισορροπία στο οικοσύστημα. Διαταράσσοντας αυτή την ισορροπία μέσω της αδιάκριτης σφαγής αραχνών, μπορεί να προσκαλέσετε ακούσια μια νέα γενιά αραχνοειδών που θα προσπαθήσουν να καλύψουν το κενό που άφησαν οι πεσόντες σύντροφοί τους.

Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, οι περισσότερες αράχνες προτιμούν να κρατούν αποστάσεις από τους ανθρώπους, επιλέγοντας να παραμένουν κρυμμένες και να μην τις βλέπουν. Σας φοβούνται περισσότερο από ό,τι εσείς αυτές, και η παρουσία τους συχνά περνά απαρατήρητη μέχρι να διασταυρωθούν ακούσια με τα μονοπάτια μας.

Advertisement

Φpiκη στον Βόλο: Αράχνη «μαύρη χήρα» τσίμπησε 4χρονο, εσπευσμένα στο νοσοκομείο ο μικρός

Συγκλονισμένο είναι το Πανελλήνιο μετά την είδηση ότι ένα 4χρονο παιδάκι τσιμπήθηκε από δηλητηριώδη αράχνη τη Δευτέρα του Πάσχα.

Εσπευσμένα μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Νοσοκομείο Παίδων της Αθήνας ένα 4χρονο παιδί από τον Βόλο, έπειτα από τσίμπημα αράχνης που ανήκει στο είδος της «μαύρης χήρας». Το τσίμπημα της συγκεκριμένης αράχνης μπορεί να αποβεί μοιραίο.

Σύμφωνα με το TheNewspaper.gr, το παιδάκι έπαιζε αμέριμνο τη δεύτερη μέρα του Πάσχα, στο γκαζόν καφετέριας στην Πορταριά Πηλίου, όταν αισθάνθηκε το τσίμπημα. Οι γονείς του αμέσως έτρεξαν κοντά του. Το χέρι του παιδιού είχε γίνει ερυθρό, σκληρό, ενώ πονούσε πολύ. Αμέσως επικοινώνησαν με το Κέντρο Δηλητηριάσεων, από το οποίο ενημερώθηκαν για το τσίμπημα της αράχνης ενώ δόθηκαν οδηγίες για διακομιδή του 4χρονου στο πλησιέστερο νοσοκομείο.

αράχνη

Advertisement

Αρχικά, το παιδάκι μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο του Βόλου, όμως στη συνέχεια χρειάστηκε να μεταφερθεί στην Αθήνα. Το παιδάκι έμεινε για ένα 24ωρο στο νοσοκομείο της Αττικής και έλαβε εξιτήριο, ενώ τώρα είναι καλά στην υγεία του. Η «μαύρη χήρα» δεν είναι κάποιο εξωτικό είδος. Συναντάται σε διάφορα μέρη της Ελλάδας και της Μεσογείου γενικότερα, με τις επιθέσεις της, ωστόσο, να μην είναι συχνές. Με το τσίμπημά της θα μπορούσε να επιφέρει μέχρι και τον θάνατο σε πιο ασθενείς οργανισμούς, όπως ηλικιωμένους, ευπαθείς ομάδες, μικρά παιδιά και αλλεργικά άτομα.

Το δηλητήριο της «μαύρης χήρας» επηρεάζει μια σειρά από όργανα και λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού και αυτός είναι ο λόγος που η χορήγηση αντιδότου πρέπει να γίνεται πολύ γρήγορα.

Τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση τσιμπήματος από τέτοια αράχνη

Σε περίπτωση που είμαστε μόνοι μας, περιορίζουμε το σημείο του σώματος που μας έχει τσιμπήσει. Αν, για παράδειγμα, είναι το πόδι ή το χέρι, σφίγγουμε το σημείο ώστε να μην κυκλοφορήσει στο σώμα το δηλητήριο και εν συνεχεία πλένουμε σχολαστικά την πληγή. Εναλλακτικά, υπάρχουν ειδικές βεντούζες που εφαρμόζουν γύρω από το σημείο του τσιμπήματος και ρουφούν το δηλητήριο σε τέτοιο βαθμό που περιορίζουν δραστικά την επίδρασή του. Η παροχή ιατρικής φροντίδας από εξειδικευμένο προσωπικό, όμως, αποτελεί σίγουρα την ασφαλέστερη λύση.