Οι οικονομικές επιπτώσεις του κορονοϊού θα είναι ισχυρές και δραματικές, σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, υπογραμμίζοντας πως χρειάζονται επιπρόσθετα μέτρα, ενώ προβλέπει ότι η ανεργία θα σκαρφαλώσει στο 26% – 31,6%.
Οικονομικές επιπτώσεις του κορονοϊού: Χρειάζονται αυξήσεις στις δαπάνες για τη δημόσια υγεία
Σε ειδική έκθεση που συντάχθηκε, το Γραφείο τονίζει πως χρειάζονται αυξήσεις στις δαπάνες για τη δημόσια υγεία, ενώ σημειώνει και τον χρόνο εξόδου από την κρίση.
Οικονομικές επιπτώσεις του κορονοϊού: Ποια είναι τα τρία σενάρια της επαναφοράς
Σύμφωνα με τα σενάρια, λοιπόν, που επεξεργάστηκε το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, υπάρχει το καλό της γρήγορης επαναφοράς (έξι μήνες), το σενάριο της μέτριας επαναφοράς (ένα έτος) και το κακό σενάριο της αργής επαναφοράς (δύο έτη).
«Οι οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας προβλέπονται ισχυρές και θα έχουν αναπόφευκτες αρνητικές συνέπειες στη δημοσιονομική ισορροπία των περισσότερων κρατών μελών ΕΕ», τονίζει η έκθεση.
Οικονομικές επιπτώσεις του κορονοϊού: Δεν μπορούν να γίνουν προβλέψεις με βεβαιότητα
Και σημειώνει: «Δεν είναι γνωστή ούτε η ένταση, ούτε και η διάρκεια αυτής της διαταραχής, συνεπώς είναι πρόωρο να προβλέψει κανείς με βεβαιότητα τις οικονομικές απώλειες που θα καταγραφούν σε ετήσια βάση.
Ακόμα δυσκολότερο είναι να προβλέψει κανείς τις πιο μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες, αφού δεν γνωρίζουμε σε ποιο βαθμό οι σημερινές καταστάσεις θα επηρεάσουν μελλοντικές οικονομικές συμπεριφορές».
Στην αποκαρδιωτική μελέτη προβλέπεται μείωση 30% της εισροής εργασίας στο δεύτερο τρίμηνο του έτους, μείωση 23,6% της καταναλωτικής δαπάνης των νοικοκυριών για ένα τρίμηνο, μείωση των εξαγωγών κατά 50% για 45 ημέρες, δηλαδή 25% για το δεύτερο τρίμηνο και αύξηση στο πριμ κινδύνου (risk premium) για την πραγματοποίηση μιας επένδυσης κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες.
Οικονομικές επιπτώσεις του κορονοϊού: Προβλέπεται ανάκαμψη της οικονομίας το 2021
Αν υπάρχει και κάποιο καλό νέο, αυτό είναι ότι προβλέπει ανάκαμψη της οικονομίας το 2021, αν και με σημαντική αβεβαιότητα, καθώς η ανάκαμψη θα εξαρτηθεί από την ένταση και τη διάρκεια της ύφεσης το 2020, από τα μέτρα πολιτικής που θα ληφθούν στη συνέχεια, αλλά και από την πρόοδο της ιατρικής αναφορικά με την αντιμετώπιση της νόσου Covid-19.
Από το τρίτο τρίμηνο του 2020 και μετά τα οικονομικά στοιχεία αναμένεται να επιστρέψουν στα «φυσιολογικά» επίπεδα, δηλαδή εκεί που θα οδηγούνταν αν δεν υπήρχε η πανδημία.
«Παρόλα αυτά, τα μέχρι σήμερα μέτρα ενισχύουν τη ρευστότητα και διασφαλίζουν τη φερεγγυότητα των νοικοκυριών και επιχειρήσεων που έχουν πληγεί από την υγειονομική κρίση. Συνεπώς έχουν ως αποτέλεσμα την ελάφρυνση των οικονομικών συνεπειών της πανδημίας και την αποφυγή μιας οικονομικής καταστροφής.
Ωστόσο, απαιτούνται πρόσθετα μέτρα για τη συγκράτηση της ύφεσης και για να περιοριστούν τα αποτελέσματα υστέρησης, δηλαδή να αποφευχθεί μια μόνιμη αύξηση της ανεργίας και μια υποβάθμιση του παραγωγικού και κεφαλαιουχικού δυναμικού της χώρας καθώς και μια εκ νέου αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Σε κάθε περίπτωση, η πτώση της οικονομικής δραστηριότητας και τα μέτρα δημοσιονομικής επέκτασης αναμένεται να προκαλέσουν σημαντική επιδείνωση του δημοσιονομικού αποτελέσματος και του δημόσιου χρέους.
Οικονομικές επιπτώσεις του κορονοϊού: Θα πρέπει να υπάρχει χρηματοδότηση από ευρωπαϊκούς πόρους
Για το σκοπό αυτό, οι παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης και των συνεπειών της στην οικονομική δραστηριότητα και την ανεργία θα πρέπει να χρηματοδοτηθεί από Ευρωπαϊκούς πόρους στο πλαίσιο μιας πρωτοβουλίας επιμερισμού των βαρών. Η μέχρι τώρα στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μάλλον επιφυλακτική, συγκρινόμενη με τις ιδιαίτερα αποφασιστικές κινήσεις των άλλων μεγάλων οικονομιών (ΗΠΑ, Κίνα).
Η κρισιμότητα της κατάστασης απαιτεί τη λήψη άμεσων μέτρων που θα επιτρέψουν στα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν κάθε διαθέσιμο εργαλείο για την ενίσχυση της δημόσιας υγείας, την ελάφρυνση των δραματικών συνεπειών στα εισοδήματα των πολιτών και τη λήψη επεκτατικών μέτρων για τη συγκράτηση της ύφεσης.
Οι οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας προβλέπονται ισχυρές και θα έχουν αναπόφευκτες αρνητικές συνέπειες στη δημοσιονομική ισορροπία των περισσότερων κρατών μελών. Συνεπώς θα πρέπει να υπάρξει ειδική μέριμνα για τη σταδιακή και ομαλή επαναφορά των κρατών στη δημοσιονομική ισορροπία.
Όσον αφορά το 2021, αναμένεται ανάκαμψη της οικονομίας. Υπάρχει, όμως, σημαντική αβεβαιότητα καθώς η ανάκαμψη θα εξαρτηθεί από την ένταση και τη διάρκεια της ύφεσης το 2020, από τα μέτρα πολιτικής που θα ληφθούν στη συνέχεια καθώς και από την πρόοδο της ιατρικής αναφορικά με την αντιμετώπιση του COVID-19 (δημιουργία εμβολίου, κατάλληλων φαρμάκων κλπ)» σημειώνει η έκθεση.
Οικονομικές επιπτώσεις του κορονοϊού: Σε ποιες βασικές διαταραχές τυποποιούνται οι συνέπειες της πανδημίας
Οι επιπτώσεις της πανδημίας τυποποιούνται σε τέσσερις βασικές διαταραχές, μία από την πλευρά της προσφοράς και τρεις από την πλευρά της ζήτησης/δαπάνης.
Οι διαταραχές αυτές είναι οι ακόλουθες:
Προσφορά: Οι κλάδοι οικονομικής δραστηριότητας (ΚΑΔ) που είτε έχει διακοπεί διοικητικά η λειτουργία τους, είτε πλήττονται αντικειμενικά από την πανδημία, αφορούν περίπου το 60% της συνολικής απασχόλησης του ιδιωτικού τομέα. Με την υπόθεση ότι η διάρκεια αυτής της διακοπής της παραγωγικής διαδικασίας είναι 45 ημέρες (μισό τρίμηνο), η διαταραχή ποσοτικοποιείται ως μείωση 30% της εισροής εργασίας στο δεύτερο τρίμηνο του έτους.
Ζήτηση/Κατανάλωση: Τα μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας και η μείωση των εισοδημάτων θα συρρικνώσουν την μη αναγκαία κατανάλωση που αποτελεί το 47,2% της συνολικής κατανάλωσης των νοικοκυριών. Με την υπόθεση διάρκειας 45 ημερών, η διαταραχή ποσοτικοποιείται ως μείωση 23,6% της καταναλωτικής δαπάνης των νοικοκυριών για ένα τρίμηνο.
Ζήτηση/Επένδυση: Η αβεβαιότητα και η περιορισμένη ρευστότητα θα προκαλέσουν μια αύξηση στο πριμ κινδύνου (risk premium) για την πραγματοποίηση μιας επένδυσης κατά 500 μονάδες βάσης (δηλαδή 5 ποσοστιαίες μονάδες).
Ζήτηση/Εξαγωγές: Ο παγκόσμιος χαρακτήρας της κρίσης θα μειώσει τα εισοδήματα στους εμπορικούς εταίρους της Ελλάδας και κατά συνέπεια τις εξαγωγές. Υποθέτουμε μείωση των εξαγωγών κατά 50% για 45 ημέρες, δηλαδή 25% για το δεύτερο τρίμηνο.
Προτείνει τέλος, μια αύξηση των δημόσιων δαπανών για την υγεία, η οποία θα είχε ευεργετικά αποτελέσματα τόσο σε όρους βραχυχρόνιας αποτροπής της ύφεσης όσο -και κυρίως- σε όρους μακροχρόνιας βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης του συνόλου των πολιτών που συνδέεται και με υψηλότερους ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης.
