Μια συγκλονιστική μαρτυρία από άνθρωπο της Εκκλησίας φέρνει στο φως μια εμπειρία που αποδίδεται στη θαυματουργική παρέμβαση ενός Αγίου σε ώρα έσχατης ανάγκης. Η αφήγηση καταγράφει με λεπτομέρεια ένα περιστατικό που, σύμφωνα με τον αφηγητή, ανέδειξε τη δύναμη της πίστης απέναντι στον φόβο του θανάτου.
Η διήγηση αυτή μεταφέρθηκε από τον Γέροντα Χριστόδουλο, κατά την παραμονή του αφηγητή στο αγροκήπιο «εν Βουνώ», στις 12 Ιουνίου 1944, όταν βοηθούσε τον αδελφό Ιερόθεο στις εργασίες. Ο Γέροντας, ανακαλώντας γεγονός που τοποθέτησε χρονικά γύρω στο 1910, στα χρόνια της τουρκοκρατίας, εξιστόρησε όσα έζησε «εις δόξαν και τιμήν του Αγίου Ονουφρίου». Όπως ανέφερε, σε νεαρή ηλικία είχε αναλάβει την επιστασία του δάσους της Μονής. Κατά τη διάρκεια μιας επιθεώρησης, συνάντησε έναν Τούρκο δασοφύλακα, κυβερνητικό υπάλληλο, με τον οποίο περιηγήθηκαν για ώρες στα όρια της Μονής πριν καταλήξουν στο αγροκήπιο για ανάπαυση και φαγητό.
Το περιστατικό στην πηγή και η απόγνωση
Σύμφωνα με την αφήγηση, η κούραση και η ζέστη οδήγησαν τον Τούρκο να πιει επανειλημμένα από το παγωμένο νερό της πηγής. «Μου έλεγε: α! μασιαλά! μασιαλά! κρύο αυτό, καλό! και δός του πάλιν έπιεν». Λίγη ώρα αργότερα, άρχισε να υποφέρει από έντονους πόνους, με την κοιλιά του να φουσκώνει και τον ίδιο να φωνάζει απεγνωσμένα: «Ωχ… θα σκάσω, Θα σκάσω». Η κατάσταση προκάλεσε έντονη ανησυχία, καθώς δεν υπήρχε δυνατότητα ιατρικής βοήθειας στο απομονωμένο σημείο. Ο Γέροντας Χριστόδουλος εξέφρασε τον φόβο ότι ο θάνατος του άνδρα θα δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα στη Μονή, ενώ ο γέρο Ιωακείμ ο Κρητικός απάντησε με ωμή ειλικρίνεια, θεωρώντας την κατάσταση αναπόφευκτη.
Μέσα στην απόγνωση, ο Γέροντας Χριστόδουλος στράφηκε σε μια τελευταία ελπίδα, ανακαλώντας τον Άγιο Ονούφριο. Όπως περιγράφει, πλησίασε την εικόνα του Αγίου, έκανε τρεις μετάνοιες και προσευχήθηκε λέγοντας: «Άγιε Ονούφριε, παρακαλώ σε, βοήθησέ μας, να μή βρούμε τον μπελά μας». Με πίστη, πήρε τον Αγιασμό, διάβασε κομποσχοίνι και οδήγησε τον πάσχοντα μέσα στον ναό.
Η επίκληση του Αγίου και η θεραπεία
Ο Γέροντας έδειξε στον Τούρκο την εικόνα και του είπε αυτολεξεί: «Αυτός ο Άγιος είναι ο νοικοκύρης του σπιτιού. Μόνον αυτόν, αν τον παρακάλεσης με την καρδιά σου μπορεί να σε σώση να μή αποθάνης. Βάλε τρεις μετάνοιες και φίλησε του τους πόδας και να πιής απ΄ αυτό το νερό για να γίνης καλά». Υπό το βάρος του πόνου και του φόβου, ο άνδρας υπάκουσε, έκανε τις μετάνοιες, φίλησε την εικόνα και ήπιε από τον Αγιασμό. Στη συνέχεια άκουσε τη συμβουλή: «Μή φοβάσαι, ο Άγιος θα σε γιατρέψη· κάμε μία βόλτα έως την στέρνα να ξαλαφρώσης».
Όπως καταγράφεται στη μαρτυρία, μέσα σε 10–15 λεπτά ο Τούρκος επέστρεψε «χαρούμενος, τελείως υγιής», ενώ λίγο πριν βρισκόταν σε οριακή κατάσταση. Με δυνατή φωνή και πολλές μετάνοιες ευχαρίστησε τον Άγιο για τη θεραπεία που, κατά τον Γέροντα Χριστόδουλο, του προσέφερε. Το περιστατικό αυτό παρέμεινε στη μνήμη του αφηγητή ως ζωντανό παράδειγμα της δύναμης που αποδίδεται στην πίστη και στη μεσιτεία του Αγίου Ονουφρίου, όπως ακριβώς του το εξιστόρησε ο Γέροντας, χωρίς καμία προσθήκη ή ερμηνευτική παρέμβαση.
