Το ερώτημα για το αν υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο απασχολεί διαχρονικά την ανθρωπότητα, άλλοτε ως φιλοσοφικός προβληματισμός και άλλοτε ως υπαρξιακή αγωνία. Στη δημόσια συζήτηση παρενέβη δυναμικά ο νευροχειρουργός Δρ. Εμπέν Αλεξάντερ, καταθέτοντας μια προσωπική εμπειρία που ο ίδιος χαρακτηρίζει καθοριστική.
Ο Δρ. Εμπέν Αλεξάντερ, διακεκριμένος χειρουργός του Χάρβαρντ, βρέθηκε το 2008 αντιμέτωπος με μια σπάνια και βαριά μορφή μηνιγγίτιδας, η οποία τον οδήγησε σε κώμα διάρκειας επτά ημερών. Όταν ανέκτησε τις αισθήσεις του, άρχισε να περιγράφει με λεπτομέρεια όσα –όπως υποστηρίζει– βίωσε κατά τη διάρκεια της κατάστασης αυτής. Σύμφωνα με τον ίδιο, η συνείδησή του δεν έσβησε, αλλά μεταφέρθηκε σε έναν διαφορετικό τόπο ύπαρξης, τον οποίο ταύτισε με τον παράδεισο. Σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό δίκτυο ABC ανέφερε χαρακτηριστικά: «Ο Θεός ήταν μια απέραντη παρουσία αγάπης, ήταν το όλον της αιωνιότητας και της υπαρκτής συνείδησης. Αλλά ήταν αυτή η σφαίρα κρυστάλλινου φωτός ο απαραίτητος μετασχηματιστής, σαν ένας μεταφραστής που ήταν απαραίτητος για να υπάρξει το Άπλετο Φως του Θείου και Απίστευτου». Οι περιγραφές του βασίστηκαν, όπως είπε, σε έντονες εικόνες φωτός, αίσθηση απόλυτης αγάπης και απουσία φόβου ή πόνου.
Η δημόσια μαρτυρία και η επιστημονική του θέση
Μετά την ανάρρωσή του, ο Αλεξάντερ μίλησε επανειλημμένα δημόσια για την εμπειρία του, προκαλώντας έντονο ενδιαφέρον αλλά και σκεπτικισμό. Η μαρτυρία του καταγράφηκε αναλυτικά στο βιβλίο «Proof of Heaven» («Απόδειξη του Παραδείσου»), όπου επιχειρεί να συνδέσει το βίωμά του με την επιστημονική του γνώση. Ο ίδιος αναγνώρισε ότι αρκετοί θα χαρακτήριζαν την εμπειρία του ως παραίσθηση ή όνειρο, ωστόσο επέμεινε στη θέση του, δηλώνοντας στο ABC: «..Γνωρίζω ότι πολλοί θα το αποδώσουν σε παραίσθηση, αλλά εγώ επιστημονικά αποδεικνύω ότι δεν ήταν ούτε όνειρο ούτε παραίσθηση, ούτε μυθοπλασίες, και προσωπικά γνωρίζω ότι Έχει συμβεί, αλλά Έξω από το Μυαλό μου».
Η αφήγησή του συνεχίζει να αποτελεί σημείο αναφοράς στη συζήτηση γύρω από τις μεταθανάτιες εμπειρίες, χωρίς να έχει υπάρξει οριστική επιστημονική συναίνεση. Παρ’ όλα αυτά, η περίπτωση του Αλεξάντερ παραμένει ιδιαίτερη, καθώς προέρχεται από έναν άνθρωπο με βαθιά γνώση της νευροεπιστήμης, ο οποίος επέλεξε να καταθέσει δημόσια την προσωπική του εμπειρία, αφήνοντας ανοιχτό τον διάλογο ανάμεσα στην επιστήμη και το υπαρξιακό μυστήριο.
