Η αδενομύωση είναι μια επώδυνη πάθηση της μήτρας που λίγες γυναίκες γνωρίζουν και περιλαμβάνει πόνο κατά τη σεξoυαλική επαφή, έντονους πόνους στην περίοδο και έντονη ροή αίματος κατά την περίοδο.
Ειδικότερα, η αδενομύωση είναι πάθηση της μήτρας και χαρακτηρίζεται από τον εντοπισμό «νησίδων» ενδομητρικού ιστού εντός του πάχους του μυομητρίου.
Αδενομύωση: Πώς γίνεται η διάγνωσή της
Για να γίνει η διάγνωση της αδενομύωσης σε μια γυναίκα, θα πρέπει ο γιατρός που θα την εξετάσει να ξέρει το αναλυτικό ιατρικό ιστορικό της ασθενούς. Με αυτόν τον τρόπο ο γιατρός θα συνδέσει τα συμπτώματα, αλλά και θα αναγνωρίσει συγκεκριμένους πιθανούς κινδύνους που διαφέρουν, ανάλογα την ασθενή.
Στην συνέχεια, ο γιατρός θα προχωρήσει σε τεστ ΠΑΠ, το οποίο μπορεί να μην αναγνωρίζει ακριβώς την αδενομύωση, όμως η αυξημένη αιμορραγία κατά την περίοδο, είναι κοινό σύμπτωμα με τον καρκίνο του τραχήλου και φυσικά αυτό το ενδεχόμενο, θα πρέπει να αποκλειστεί, προτού ο γιατρός προχωρήσει σε διάγνωση.
Αδενομύωση: Πόσο συχνά εμφανίζεται και πως γίνεται η διάγνωση
Έπειτα ο γιατρός προχωρά σε κλινική εξέταση. Η διαδικασία έχει ως εξής: ο γυναικολόγος εισχωρεί ένα δάχτυλο με σκοπό να ψηλαφίσει την μήτρα της γυναίκας.
Οι γυναίκες που πάσχουν από αδενομύωση πολλές φορές παρουσιάζουν ελαφρώς διογκωμένη μήτρα, μαλακή στην σύσταση και ιδιαίτερα ευαίσθητη, αφού κατά τη διάρκεια της ψηλάφησης, μπορεί να νιώσει πόνους.
Τέλος ο γιατρός, θα συνταγογραφήσει στην γυναίκα μια εξέταση αίματος, έτσι ώστε να αποκλεισθούν τα ενδεχόμενα η γυναίκα αυτή να είναι έγκυος, να έχει ορμονικές διαταραχές ή αναιμία. Αξίζει να σημειωθεί ότι η αδενομύωση δεν υφίστανται εργαστηριακές εξετάσεις.
Τις περισσότερες φορές οι γυναίκες υποβάλλονται σε εσωτερικό υπέρηχο για να έχουν μια ακριβή εικόνα για τα γυναικολογικά τους. Παρόλα αυτά, στην περίπτωση της αδενομύωσης, ο εσωτερικός υπέρηχος δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικός.
Περισσότερο αποτελεσματική αλλά και πάλι όχι και τόσο ακριβής, είναι η εξέταση της εσωτερικής τομογραφίας. Παρόλα αυτά, φαίνεται πως εκτός του ότι έχει υψηλό κόστος, δεν μπορεί να είναι 100% ακριβής, στο αν η ασθενής πάσχει από αδενομύωση.
Αδενομύωση: Ποια είναι τα κύρια Συμπτώματα
Επειδή ένα από τα κυρία συμπτώματα της αδενομύωσης είναι η αυξημένη αιμορραγία του κόλπου, ο γιατρός μπορεί να συστήσει την υστεροσκόπηση με ή χωρίς απόξεση του ενδομητρίου. Κατά τη διάρκεια αυτών των εξετάσεων, βιοψίες από το ενδομητρίο και εκτιμάται η πιθανότητα η κολπική αιμόρροια να σχετίζεται με αίτια, όπως είναι οι πολύποδες του ενδομητρίου.
Και σε αυτή την περίπτωση εξέτασης όμως, οι ασθενείς δεν υποβάλλονται για να διαγνωσθεί η αδενομύωση, αλλά για να αποκλειστούν όλα τα υπόλοιπα ενδεχόμενα, που παρουσιάζουν ως συμπτώματα, την αυξημένη αιμορραγία κατά την περίοδο.
Αν η κολπική αιμορραγία επιμένει και μετά την επέμβαση, τίθεται ισχυρά η υποψία για αδενομύωση. Ειδικά αν παρουσιαστούν και άλλα συμπτώματα στο ιστορικό, την κλινική εξέταση ή τον απεικονιστικό έλεγχο.
Δεδομένου ότι η διάγνωση της αδενομύωσης προϋποθέτει τη λήψη βιοψίας εκ του τοιχώματος της μήτρας έχει γίνει πρόταση η βιοψία αυτή να γίνει με τη μέθοδο της λαπαροσκόπησης.
Όμως αυτή η μέθοδος δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί αν έχει αποτελεσματικότητα στην περίπτωση της αδενομύωσης. Οπότε το να προταθεί από έναν γιατρό μια τέτοια εξέταση, ίσως να αποτελεί βιαστική κίνηση.
Αδενομύωση: Εξαιρετικά δύσκολη η διάγνωσή της
Οπότε, η διάγνωση της αδενομύωσης είναι εξαιρετικά δύσκολη. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πάθηση αυτή πολλές φορές αποτελεί παρεμπίπτον εύρημα παθολογοανατομικής εξέτασης μητρών, που έχουν αφαιρεθεί χειρουργικά για άλλους λόγους.
Αδενομύωση: Πόσο συχνή είναι στις γυναίκες
Επειδή η διάγνωση της αδενομύωσης είναι δύσκολη, δεν υπάρχουν ακόμη ποσοστά τα οποία να είναι ακριβές σχετικά με την συχνότητα της εμφάνισης της συγκεκριμένης ασθενείας στις γυναίκες. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα ποσοστά κυμαίνονται από 14% έως και 66%.
Εν τέλει, οι περισσότεροι ερευνητές συμφωνούν ότι εμφανίζεται η συγκεκριμένη πάθηση σε ένα ποσοστό 20% με 30% του γυναικείου πληθυσμού.
Αδενομύωση: Πως αντιμετωπίζεται
Αξίζει να θυμόμαστε ότι η θεραπεία της αδενομύωσης επικεντρώνεται στην καταπολέμηση των συμπτωμάτων της. Ένα βασικό σύμπτωμα είναι οι έντονοι πόνοι κατά τη διάρκεια της περιόδου όπου σε αυτή την περίπτωση ο γιατρός, συστήνει αναλγητικά.
Όσων αφορά την αυξημένη αιμορραγία κατά την περίοδο, ο γιατρός αντιμετωπίζει ένα μέρος της με φαρμακευτική αγωγή. Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει: την τοποθέτηση σπιράλ, την χορήγηση αντισυλληπτικών και τη χορήγηση εναίσιμων ορμονικών σκευασμάτων.
Μέχρι τώρα αυτό που αντιμετωπίζει την αδενομύωση είναι η αφαίρεση της μήτρας. Αυτό το ενδεχόμενο όμως αποκλείεται, όταν η γυναίκα θέλει να διατηρήσει την γονιμότητα της.
