Η Λουκία Πιστιόλα είναι γνωστή ηθοποιός που γνωρίσαμε περισσότερο από τη σειρά «Εκείνες κι Εγώ» με τον Γιάννη Μπέζο. Εκεί έπαιζε την αρραβωνιαστικιά του, δηλαδή την Ελένη Οικονομίδου, που ήταν αρραβωνιαστικιά του Ζάχου Δόγκανου.
Η Λουκία Πιστιόλα εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην ελληνική τηλεόραση το 1990, ενώ έχει κάνει πέρασμα από δημοφιλείς σειρές όπως η κωμωδία «Οι Μεν και οι Δεν», «Εμείς κι εμείς» και «Άκρως Οικογενειακόν».
Της: Έπη Τρίμη
Το 2015, συμμετείχε στην ταινία «Παν-δή-μια» με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Πιατά. Φέτος πρωταγωνιστεί στην αστυνομική σειρά του MEGA «Έξαψη».Η ηθοποιός ανήκει στη δεύτερη γενιά της οικογένειας των ιδρυτών της εταιρείας τροφίμων Agrino. Τι θυμάται από τη συνονόματη γιαγιά της; «Μια λέξη θα μπορούσε πλήρως να τη χαρακτηρίσει: Συμπόνια. Συμπονετική ακόμα και με τους εχθρούς, μου δίδαξε τη δύναμη της καλοσύνης και της αγάπης. Είμαι περήφανη που φέρω το όνομά της».
Είμαι ευγνώμων στο θέατρο
Ο μεγαλύτερος γιος της οικογένειας, ο Στράτος, ιδρυτής της Αgrino, ήταν ο πατέρας της. «Μεγάλωσα με έναν υπέροχο πατέρα που αγαπούσε πολύ τον χορό, το θέατρο και τη μουσική κι αυτός ήταν που με μύησε στον μαγικό κόσμο της τέχνης. Λίγο ο ναρκισσισμός ενός όμορφου κοριτσιού, λίγο η επαφή μου και η αγάπη μου για την ποίηση και τη λογοτεχνία, σε συνδυασμό με μια ικανή δόση φαντασιοπληξίας, λίγο η αντίδραση στην αυταρχικότητα της μητέρας μου και στην εμμονή της να σπουδάσω Νομικά, δημιούργησαν το κατάλληλο έδαφος ώστε να οδηγηθώ, όπως χιλιάδες κορίτσια, στη δραματική σχολή. Έτσι, αφελώς, ξεκίνησε ο δρόμος μου στο θέατρο, που μου πρόσφερε πολλές χαρές, μεγάλη αυτογνωσία, καθόλου χρήματα και βεβαίως αν δεν υπήρχαν οι πλάτες της οικογένειας μου τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα, όπως είναι για όλους τους ηθοποιούς σε αυτή τη χώρα. Είμαι όμως, ευγνώμων στο θέατρο, ήταν εκεί όταν το χρειάστηκα ακόμα και όταν λόγω των παιδιών μου το εγκατέλειψα για αρκετά χρόνια. Είμαι ευγνώμων και στην τηλεόραση, παρότι δεν τη συμπαθώ ιδιαίτερα, γιατί παρ’ όλα αυτά μου έδωσε τη δυνατότητα να στηριχθώ οικονομικά στις δικές μου δυνάμεις και να μη νιώθω ότι με ζουν οι γονείς μου». Για εκείνη, άλλωστε, η δύναμη που άντλησε από το οικογενειακό περιβάλλον της ήταν περισσότερο συναισθηματικής μορφής παρά υλικής.«Ανήκω σε ισχυρή οικογένεια και δεν εννοώ από την άποψη του πλούτου ή της φήμης αλλά των δεσμών αίματος. Καθώς είμαι δε το μεγαλύτερο παιδί από αδέρφια και ξαδέρφια, λειτουργώ πάντα “μητρικά” απέναντι τους, αγαπώντας τους και νιώθοντας περήφανη γι’ αυτά που έχουν καταφέρει μετά τους γονείς μας, είπε στο Gala.
«Ο πιο μη κομπλεξικός άνθρωπος του θεάτρου», είναι ο Γιάννης Μπέζος
Η Λουκία Πιστιόλα βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή της Δανάης Μπάρκα και παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη αναφερόμενη μεταξύ άλλων στον Γιάννη Μπέζο λέγοντας: «Τι μεγάλο θέμα ένας άνθρωπος τόσο αυθεντικός, τόσο γνήσιος και αυτό να παρεξηγείται τόσο πολύ… Με πιάνει τρέλα! Ο Γιάννης είναι ο πιο γενναιόδωρος, ο πιο μη κομπλεξικός άνθρωπος του θεάτρου που ξέρω. Αυτός που δίνει τα πάντα στους συνεργάτες του. Δεν θυμάμαι ποτέ να έχει έρθει χωρίς να φέρει γλυκά, φαγητά, οτιδήποτε. Τον λατρεύουν τα συνεργεία, τον λατρεύουν οι συνεργάτες… Είναι χαρά θεού τα γυρίσματα μαζί του. Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας υπέροχος φίλος. Όσο μου έχει σταθεί ο Γιάννης σε σημαντικά πράγματα της ζωής μου, ελάχιστοι άνθρωποι».
Και συνέχισε, λέγοντας: «Έχω πολύ ισχυρούς φίλους και ο Γιάννης είναι ένας απ’ αυτούς. Κάθε φορά που μιλάει ένας άνθρωπος ειλικρινά πρέπει να γίνεται όλο αυτό το πράγμα; Δεν μπορώ να το καταλάβω, πραγματικά. Ο Γιάννης είναι μια μεγάλη προσωπικότητα».
Στις φυλακές δεν υπάρχουν δολοφόνοι. Υπάρχουν παραβατικοί, υπάρχουν φονιάδες αλλά όχι δολοφόνοι
«Θα ήθελα μόνο να υπάρξουν φωτισμένοι δάσκαλοι που θα εμπνεύσουν τα παιδιά και θα τους ανοίξουν δρόμους στην ομορφιά και στο φως. Ευσεβής πόθος!», ομολογεί η Λουκία Πιστιόλα. Οι επισκέψεις της στις φυλακές Κορυδαλλού και η δημιουργία της γυναικείας θεατρικής ομάδας φυλακισμένων σήμαιναν για εκείνη πολλά. Θέλησε να βοηθήσει τις κρατούμενες και να τους χαρίσει μια δημιουργική και εποικοδομητική καθημερινότητα. «Οι φυλακές είναι ο παράδεισος μου», εξήγησε.
«Εκεί όπου το θέατρο βρίσκει τον στόχο του. Ανοιχτές, βασανισμένες ψυχές που αναζητούν τη σχέση με τον εαυτό τους και τον άλλον, που έχει κλονιστεί. Στις φυλακές δεν υπάρχουν δολοφόνοι. Υπάρχουν παραβατικοί, υπάρχουν φονιάδες αλλά όχι δολοφόνοι. Οι δολοφόνοι κυκλοφορούν έξω ελεύθεροι. Δεν θα μιλήσω γι’ αυτούς ούτε για τα παιδιά μου, είναι τα ιερά και τα όσια της ψυχής μου», είπε η ηθοποιός στο Gala. που μοιάζει να σφύζει από την ενέργεια και τη δοτικότητα μιας γυναίκας χορτασμένης και ολοκληρωμένης – και πάντα πρόθυμης να μοιράσει αγκαλιές στα αδέλφια της, στα παιδιά της, στον εγγονό της και τον σκύλο της. Αυτό που σίγουρα δεν θα της λείψει είναι ένας κόσμος αγάπης, αφού εκείνη τον δημιούργησε σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής της, μέσα στο σπίτι αλλά και μέσα από τη δουλειά της στο θέατρο και στην τηλεόραση, κάτι που έρχεται σε απόλυτη κόντρα με τον τηλεοπτικό ρόλο της Ιριδας – αυτή είναι άλλωστε και η πρόκληση για κάθε ταλαντούχο ηθοποιό, να φωτίζει τις σκοτεινές ανθρώπινες πτυχές μέσω της δραματουργίας, και ο ρόλος της αυτός αναμένεται κομβικός για την πολυπόθητη κάθαρση.
