Βασίλης Λογοθετίδης, ένας σπουδαίος ηθοποιός. Για 40 χρόνια έκανε τον κόσμο να γελάει με τις υπέροχες ερμηνείες του στο θέατρο και τον κινηματογράφο.
Γεννήθηκε στο Μυριόφυτο της Ανατολικής Θράκης το 1898 και το 1915 αποφοίτησε από το περίφημο Ζωγράφειο Γυμνάσιο της Κωνσταντινούπολης. Το 1918 ήρθε στην Αθήνα και την επόμενη χρονιά εντάχθηκε στο δυναμικό του θιάσου της Μαρίκας Κοτοπούλη. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του εμφανίστηκε μόνο σε 12 κινηματογραφικές ταινίες, αλλά άφησε εποχή με τις θεατρικές του ερμηνείες. Συμμετείχε σε περισσότερες από 110 ελληνικές κωμωδίες και σε πάνω από 200 ξένα θεατρικά έργα….
Ζούσε μόνος στο σπίτι του στο Παλαιό Φάληρο έως το τέλος της ζωής του τον Φεβρουάριο του 1960. Για 8 χρόνια είχε σχέση με τη συνάδελφο και μόνιμη παρτενέρ του Ίλυα Λιβυκού.
Ο λόγος που δεν παντρεύτηκαν ποτέ ήταν ο αποτυχημένος γάμος που ο γνωστός ηθοποιός είχε κάνει αρκετά χρόνια πριν. Είχε παντρευτεί με μια γυναίκα που τον εγκατέλειψε για κάποιον άλλον επίσης του καλλιτεχνικού χώρου.
Μάλιστα όταν στις αρχές της δεκαετίας του ’50 κάποιος συνάδελφος του τον είχε ρωτήσει γιατί δεν ξαναπαντρεύεται, εκείνος του απάντησε πως και να έπαιρνε την απόφαση να το κάνει θα ήθελε μια γυναίκα ελευθέρων ηθών διότι από τις τίμιες είχε καεί.
Ο Βασίλης Λογοθετίδης, ο σπουδαίος ηθοποιός που ακόμα και τα προσωπικά του θέματα τα αντιμετώπιζε με χιούμορ.
Ο ξαφνικός θάνατος του ηθοποιού
Το απόγευμα της 20ης Φεβρουαρίου, ο Λογοθετίδης ετοιμαζόταν να πάει στο θέατρο, όπου πρωταγωνιστούσε στην παράσταση «Ο τελευταίος τίμιος». Την ώρα που ξυριζόταν, έπαθε καρδιακή προσβολή. Η οικιακή βοηθός άκουσε έναν ασυνήθιστο θόρυβο και έτρεξε στο μπάνιο, όπου τον βρήκε νεκρό. Ο ηθοποιός τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε πρόβλημα με την καρδιά του…
Το 1957 είχε πάθει έμφραγμα και παρά τις συστάσεις των γιατρών να μην κουράζεται και να είναι πολύ προσεκτικός, συνέχιζε τις επαγγελματικές του δραστηριότητες σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Το μόνο που έκανε ήταν να περιορίσει το ποτό και το κάπνισμα. Τους τελευταίους μήνες της ζωής του, οι συνάδελφοί του παρατήρησαν ότι είχε χάσει τη ζωντάνια του και κουραζόταν εύκολα, αλλά δεν τα παρατούσε. Το θέατρο αποτελούσε το δεύτερο σπίτι του. Λίγο πριν από το μοιραίο, είχε εξομολογηθεί στους φίλους του ότι θα ήθελε να πεθάνει στο θέατρο. Έφυγε λίγο πριν πάει εκεί. Η είδηση του θανάτου του βύθισε στο πένθος όχι μόνο τους ανθρώπους του θεάτρου, αλλά και χιλιάδες κόσμου, που αγαπούσε και θαύμαζε τον ηθοποιό. Ύστερα από εντολή του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, η σορός του τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα και η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη. Στο «τελευταίο του ταξίδι» συνόδευσαν τον ηθοποιό 50.000 άτομα.
