Ο καφές αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας, με τις παγωμένες εκδοχές του να κυριαρχούν τους καλοκαιρινούς μήνες. Πίσω όμως από τη γεύση και τη δροσιά, κάθε επιλογή κρύβει διαφορετικές θερμιδικές και διατροφικές επιπτώσεις.
Από τον φραπέ στις σύγχρονες παγωμένες εκδοχές
Για δεκαετίες, ο φραπέ κυριαρχούσε ως ο κατεξοχήν καλοκαιρινός καφές των Ελλήνων, μετά τον ελληνικό. Σήμερα, όμως, η αγορά έχει εμπλουτιστεί με επιλογές όπως ο φρέντο καπουτσίνο, ο φρέντο εσπρέσο, το φρεντοτσίνο και το φραπουτσίνο, μετατοπίζοντας τις προτιμήσεις του κοινού. Κάθε ρόφημα διαφέρει όχι μόνο στη γεύση, αλλά και στη σύσταση. Ορισμένοι καφέδες λειτουργούν ως θερμιδικές βόμβες, λόγω γάλακτος, σιροπιών και λιπαρών, ενώ άλλοι παραμένουν πιο «φιλικοί» για τον οργανισμό. Έτσι, η επιλογή δεν αφορά μόνο την απόλαυση, αλλά και τη σχέση καφέ – υγείας.

Φρέντο καπουτσίνο και φραπέ: οι κλασικές επιλογές
Ο φρέντο καπουτσίνο, που ουσιαστικά αντικατέστησε τον φραπέ την τελευταία δεκαετία, βασίζεται σε δόση εσπρέσο, παγάκια και πλούσιο αφρόγαλα. Το στοιχείο αυτό αυξάνει σημαντικά τις θερμίδες, ξεπερνώντας τις 100, ενώ η προσθήκη ζάχαρης ανεβάζει ακόμη περισσότερο το ενεργειακό φορτίο. Παρ’ όλα αυτά, θεωρείται πιο ήπιος για το στομάχι, καθώς ο καφές φιλτράρεται.

Αντίθετα, ο φραπέ, που δημιουργήθηκε τυχαία το 1957, μπορεί να είναι σχεδόν θερμιδικά ουδέτερος όταν καταναλώνεται σκέτος. Στην πράξη, όμως, ζάχαρη και γάλα τον μετατρέπουν σε πιο βαριά επιλογή, με αυξημένη καφεΐνη και έντονη διεγερτική δράση.

Ο φρέντο εσπρέσο ξεχωρίζει για την υψηλή τόνωση σε μικρή ποσότητα, με περιορισμένες θερμίδες όταν πίνεται χωρίς ζάχαρη. Στον αντίποδα, το φρεντοτσίνο και το φραπουτσίνο προσεγγίζουν περισσότερο επιδόρπια, ξεπερνώντας συχνά τις 450–500 θερμίδες λόγω γάλακτος, σιροπιών και σαντιγί.

Ποια είναι τελικά η πιο υγιεινή επιλογή
Αφαιρώντας από την εξίσωση τους καφέδες με υψηλά λιπαρά και ζάχαρη, η πιο ισορροπημένη επιλογή παραμένει ο φρέντο εσπρέσο. Προσφέρει καφεΐνη, γεύση και ενέργεια, χωρίς περιττές θερμίδες, αφήνοντας τις πιο «βαριές» επιλογές για περιστασιακή απόλαυση.






