Το αγοράκι νοσούσε από μια σπάνια και επιθετική μορφή καρκίνου, που καταλάμβανε αργά και βασανιστικά το σώμα του.
Μέχρι που ο μικρούλης πέθανε τον περασμένο Φεβρουάριο. Η μητέρα του περιγράφει την τεράστια ταλαιπωρία που έπρεπε να υπομείνει ο γιος της, αλλά και πόσο θάρρος και δύναμη ψυχής επέδειξε σε όλη τη διάρκεια της μάχης που έδωσε. Από τη στιγμή που δημοσίευσε την ιστορία της αυτή έχει βρει τεράστια ανταπόκριση στις καρδιές του κόσμου.
Δυο μήνες μετά τον θάνατο του γιου της, η Ruth από το Maryland, δημοσίευσε την ιστορία του μικρού περιγράφοντας με λεπτομέρειες τις τελευταίες του ημέρες κοντά της. Ο Nolan, όπως ονομαζόταν το αγοράκι, έδωσε μάχη κατά του καρκίνου, για 15 ολόκληρους μήνες.
Η μορφή της νόσου ήταν το ραβδομυοσάρκωμα ή RMS, μια σπάνια και επιθετική μορφή καρκίνου, που προσβάλλει τα μαλακά οστά στον οργανισμό και επίσης γίνεται ιδιαίτερα ανθεκτική σε όλες τις μορφές θεραπείας.
Η Ruth, ήθελε να μοιραστεί με τον κόσμο τη θλιβερή πραγματικότητα του καρκίνου, που έζησε ο γιος της. Κοινοποίησε πρώτα μία φωτογραφία του Nolan, στην οποία κοιμάται στο πάτωμα του μπάνιου, όσο η μητέρα του έκανε ντους, από το φόβο του να μείνει μακριά της.
Τον Σεπτέμβριο του 2015, ο Nolan είχε διαμαρτυρηθεί ότι η μύτη του ήταν βουλωμένη και οι γονείς του πίστεψαν αρχικά ότι ήταν ένα απλό κρύωμα. Σύντομα, δυσκολευόταν να αναπνεύσει και καμία θεραπεία που δοκίμασαν δε φάνηκε να έχει αποτέλεσμα.
Το Νοέμβριο, ο γιατρός ανακάλυψε ότι ένας όγκος προκαλούσε στην πραγματικότητα το μπλοκάρισμα στα ρινικά του περάσματα. Ήταν ένας τύπος καρκίνου που αναπτύσσεται στους μυες, στους λιπώδεις ιστούς, καθώς και στις αρθρώσεις.
Οι ασθενείς μπορεί να υποφέρουν από πρήξιμο στα βλέφαρα, πονοκεφάλους, ναυτία, καθώς και δυσκολία στην ούρηση.
Μετά από αρκετές χημειοθεραπείες κι ακτινοθεραπείες, τα μαλλιά του Nolan έπεσαν κι άρχισε να αισθάνεται το σώμα του πιο αδύναμο, καθώς ο καρκίνος άρχισε να εξαπλώνεται παντού. Συνήθως, μόλις εξαπλωθεί ο καρκίνος, το ποσοστό επιβίωσης των ασθενών μειώνεται στο 40% έως 20%.
Η μητέρα του ήθελε να μοιραστεί με τον κόσμο εκείνους τους τελευταίους μήνες με τον γιο της, περιγράφοντας πως «ήταν μόνο καθαρή αγάπη».
Τόσο ο πατέρας του Nolan, ο Jonathan, όσο και η μητέρα του, εξέφρασαν πόσο δυνατό ήταν το αγόρι τους κατά τη διάρκεια της μάχης του με την ασθένεια, ενώ η Ruth χαρακτήρισε τον πόνο της ως μια «τεράστια αγωνία που δεν υπάρχει όμοιά της».
Όταν πήγε τον Nolan στο νοσοκομείο για τελευταία φορά, μετά από ένα χρόνο μάχης, το αγόρι δεν είχε φάει για μέρες, αφού έκανε συνεχώς εμετό.
Μέχρι τον Φεβρουάριο, ο ογκολόγος τους εξήγησε ότι ο καρκίνος θα είχε εξαπλωθεί παντού εκτός από τους βρογχικούς σωλήνες και την καρδιά του, αφού για το σκοπό αυτό, είχε υποβληθεί σε εγχείριση ανοιχτού στήθους. Ο καρκίνος είχε εν τω μεταξύ γίνει ανθεκτικός σε όλες τις μορφές θεραπείας.
«Όταν έφερα τον Nolan στο νοσοκομείο για τελευταία φορά,” είπε η Ruth, “ήξερα ότι συνέβαινε κάτι πολύ κακό, πέρα από έναν εξαπλωμένο καρκίνο. Απλά το ήξερα, και ήταν μια παράξενη διαίσθηση που είχα.»
«Την 1η Φεβρουαρίου καθίσαμε με ολόκληρη την ομάδα της ιατρικής του φροντίδας. Όταν ο ογκολόγος μου μίλησε, είδα τον πόνο στα μάτια του», έγραψε η Ruth. «Ήταν πάντα ειλικρινής μαζί μας και πολεμούσε παράλληλα με εμάς.»
Η αξονική τομογραφία έδειξε μεγάλους όγκους που μεγάλωναν συμπιέζοντας τους βρογχικούς σωλήνες και την καρδιά, ακριβώς τέσσερις εβδομάδες μετά την ανοικτή χειρουργική επέμβαση στήθους.
«Το κυψελιδικό ραβδομυοσάρκωμα έκανε μετάσταση κι εξαπλώθηκε σαν άγρια φωτιά».
Ο γιατρός εξήγησε ότι ο καρκίνος του γιου της δεν ήταν θεραπεύσιμος καθώς είχε γίνει ανθεκτικός σε όλες τις επιλογές θεραπείας που είχανε δοκιμάσει.
Στις τελευταίες του στιγμές, η Ruth, μίλησε στο γιο της, και του είπε ότι «δε χρειαζόταν να αγωνιστεί άλλο» κι εκείνος της απάντησε ότι θα συνεχίσει να αγωνίζεται για χάρη της.
Η ίδια μοιράστηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τη συγκινητική συνομιλία που είχαν:
Ruth: «Αγάπη μου … Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο εδώ. Ο μόνος τόπος όπου μπορώ να σε κρατήσω ασφαλή είναι ο Ουρανός.» (Η καρδιά μου σπάει σε 1000 κομμάτια)
Nolan: «Μαμά θα πάω στον Παράδεισο να παίξω μέχρι να΄ρθεις κι εσύ και να συναντηθούμε ξανά. Θα έρθεις, έτσι δεν είναι;»
Ο Νολάν κοιμόταν τις τελευταίες του μέρες πριν πεθάνει, στις 4 Φεβρουαρίου. Η μητέρα του περιέγραψε τον πόνο που ένιωθε για το μικρό της αγόρι βλέποντας την εντολή να «Μην τον αναζωογονήσετε».
Στη συνέχεια, η Ruth δημιούργησε μια σελίδα με όνομα GoFundMe, για να ζητήσει βοήθεια ώστε να πληρώσει όλα τα ιατρικά έξοδα.
Μέχρι στιγμής έχουν συγκεντρωθεί 50.000 δολάρια. Επίσης, μοιράστηκε τη μάχη του γιου της σε ένα αφιέρωμα στο Facebook, χαρακτηρίζοντάς τον ως «πολεμιστή που πέθανε με αξιοπρέπεια και αγάπη».
Η ιστορία της έχει έκτοτε γίνει viral με πάνω από 611.000 κλικ.
Η Ruth μιλάει για τη μνήμη του γιου της που κοιμάται σε ένα μαξιλάρι στο πάτωμα του μπάνιου. «Τώρα εγώ είμαι η φοβισμένη στο μπάνιο», έγραψε.
«Ένα άδειο χαλί στο ντους τώρα πια… Κάποτε, εκεί ένα πανέμορφο και τέλειο μικρό αγόρι περίμενε τη μαμά του».