Τραχηλίτιδα της μήτρας – Συμβουλές για την υγεία: Η τραχηλίτιδα της μήτρας έχει να κάνει με τη φλεγμονή του ενδοτραχήλου ή του εξωτραχήλου. Μάλιστα, η κύρια νοσηρότητα έχει να κάνει με την ανιούσα λοίμωξη της μήτρας, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε χρόνιο άλγος της κοιλιάς, καθώς ακόμη και σε στειρότητα.
Λοιμώδη αίτια
– Chlamydia trachomatis
– Neisseria gonorrhoeae
– Απλός έρπητας (σ.σ. Herpes simplex virus-HSV)
– Trichomonas vaginalis (σ.σ. τριχομονάδα)
– Ureaplasma urealyticum
– Mycoplasma genitalium
Σπανιότερα λοιμώδη αίτια
– Στρεπτόκοκκοι (σ.σ. ομάδας Α και Β),
– Bacteroides spp
– Κυτταρομεγαλοϊός (σ.σ. CMV)
Άλλα αίτια
– Τραυματισμοί (σ.σ. από διάφραγμα, κολπικά υποθέματα)
– Νεοπλασία
– Κακοήθεια
– Συστηματικές φλεγμονώδες νόσοι (νόσος Behcet)
– Ακτινοβολία
– Υπερευαισθησία από λάτεξ
– Χημικός ερεθισμός από λάτεξ
– Κολπικές πλύσεις
– Αντισυλληπτικές κρέμες
– Κολπική έκκριση
– Αιμόρροια
– Δυσουρία
– Συχνουρία
– Δυσπαρεύνια
– Κοιλιακό άλγος
– Πυρετός
Η διάγνωση είναι κλινική και βασίζεται στα δύο κύρια σημεία της βλεννοπυώδους τραχηλικής εκκρίσεως και της ευθρυπτότητας της περιοχής του ενδοτραχηλικού στομίου. Η χρώση κατά Gram αναδεικνύει πυοσφαίρια ή ενδοκυττάριους διπλόκοκκους. Όσον αφορά τη μικροβιολογική διάγνωση, γίνεται χρήση ενδοτραχηλικών ή κολπικών δειγμάτων ή δειγμάτων από ούρα.
Σχετικά με την άμεση μικροσκόπηση υγρού επιχρίσματος (σ.σ. wet prep) αναδεικνύει, Τ. Vaginalis, με ευαισθησία περίπου 50%. Από εκεί και πέρα, γυναίκες με τραχηλίτιδα και αρνητική μικροσκόπηση για τριχομονάδες θα πρέπει να ελέγχονται περαιτέρω με καλλιέργεια ή αντιγονική μέθοδο. Μοριακές μέθοδοι όπως οι ΝΑΑΤ χρησιμεύουν για τη διάγνωση γονοκοκκικής ή χλαμυδιακής λοιμώξεως. Επίσης, για τη διάγνωση του Μ. genitalium απαιτεί ειδικό νοσηλευτικό κέντρο.
* Προσοχή: Η θεραπεία της τραχηλίτιδας της μήτρας βρίσκεται σε αναλογία, με το παθογόνο αίτιο.