Η ξαφνική ζάλη και ζαλάδα που βιώνουν ορισμένα άτομα όταν στέκονται γρήγορα από καθιστή θέση μπορεί να απαιτούν μεγαλύτερη προσοχή, προτείνει πρόσφατη έρευνα.
Συγκεκριμένα, η ορθοστατική υπόταση, η κατάσταση όπου η αρτηριακή πίεση ενός ατόμου μειώνεται σημαντικά κατά τη μετάβαση σε όρθια στάση, μπορεί να υποδηλώνει αυξημένο κίνδυνο μελλοντικής άνοιας σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Η νέα νευρολογική μελέτη
Δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό Neurology από την Αμερικανική Ακαδημία Νευρολογίας, αυτή η μελέτη ανακάλυψε μια συσχέτιση με την έκπτωση της γνωστικής λειτουργίας μόνο σε άτομα που παρουσίασαν πτώση της συστολικής αρτηριακής πίεσης και όχι σε εκείνα που είχαν μόνο μείωση της διαστολικής αρτηριακής πίεσης ή στη συνολική τους πίεση αίματος.
Η συστολική αρτηριακή πίεση αντιπροσωπεύει τον πρώτο αριθμό στις μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης και η ορθοστατική συστολική υπόταση ορίστηκε ως μείωση τουλάχιστον 15 mmHg μετά τη μετακίνηση από καθιστή θέση σε όρθια θέση.
Στη μελέτη συμμετείχαν 2.131 άτομα με μέση ηλικία 73 ετών και χωρίς ιστορικό άνοιας. Έγιναν μετρήσεις αρτηριακής πίεσης στην αρχή της μελέτης και σε ένα, τρία και πέντε χρόνια μετά. Συνολικά, το 15% του δείγματος εμφάνισε ορθοστατική υπόταση, με το 9% να εμφάνιζε συστολική ορθοστατική υπόταση και το 6% να εμφάνιζε διαστολική ορθοστατική υπόταση.
Τα επόμενα 12 χρόνια, οι εκτιμήσεις υγείας αποκάλυψαν ότι 462 άτομα (22% του συνόλου) είχαν αναπτύξει άνοια.
Τα άτομα με συστολική ορθοστατική υπόταση είχαν σχεδόν 40% μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν άνοια. Συγκεκριμένα, 50 από τα 192 άτομα με συστολική ορθοστατική υπόταση (26%) εμφάνισαν τη νόσο, έναντι 412 από 1.939 άτομα χωρίς αυτή την πάθηση (21%). Όταν οι ερευνητές υπολόγισαν άλλους πιθανούς παράγοντες κινδύνου άνοιας όπως ο διαβήτης, το κάπνισμα και η κατανάλωση αλκοόλ, οι πιθανότητες εμφάνισης της νόσου αυξήθηκαν κατά 37% σε άτομα με συστολική ορθοστατική υπόταση.
Ένα δεύτερο κρίσιμο εύρημα έδειξε ότι μεγαλύτερες αλλαγές στη συστολική αρτηριακή πίεση κατά τη διάρκεια των αλλαγών της στάσης με την πάροδο του χρόνου αύξησαν εξίσου την πιθανότητα άνοιας.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο παραπάνω συμπέρασμα αφού κατηγοριοποίησαν τους συμμετέχοντες με βάση τις τιμές της αρτηριακής τους πίεσης κατά τη διάρκεια του συμβάντος υπότασης και τους παρακολούθησαν: 24% των ατόμων στην ομάδα με μεγαλύτερες διακυμάνσεις της συστολικής τιμής εμφάνισαν άνοια σε σύγκριση με το 19% στην ομάδα με μικρότερες διακυμάνσεις. Η προσθήκη παραγόντων κινδύνου άνοιας από τρίτους αύξησε το ποσοστό στο 35% για την προηγούμενη ομάδα.
Σύμφωνα με τη Laure Rouch, Pharm.D., Ph.D., επικεφαλής ερευνητή από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, η μέτρηση και ο έλεγχος της αρτηριακής πίεσης κατά τη διάρκεια της ορθοστατικής υπότασης θα μπορούσε ενδεχομένως να δράσει προληπτικά και προστατευτικά για τη γνωστική λειτουργία. Ωστόσο, σημειώνει ότι αυτή η μελέτη ήταν παρατηρητική και δεν έκανε διάκριση μεταξύ διαφορετικών τύπων άνοιας, όπως η αγγειακή άνοια ή η νόσος του Αλτσχάιμερ.
Αυτή η έρευνα ανοίγει την πόρτα για περαιτέρω διερεύνηση και παρακολούθηση σχετικά με το ρόλο της ορθοστατικής υπότασης και των αλλαγών της αρτηριακής πίεσης στην υγεία του εγκεφάλου και στην ανάπτυξη γνωστικών ζητημάτων.
