Το χαρακίρι της Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων: Το εγχείρημα της Ελλάδας για κατασκευή δικών της όπλων, αντί να ωφελήσει τα κρατικά ταμεία, εξελίχθηκε σε παροιμιώδη αποτυχία. H EBO AE ιδρύθηκε το 1977. Το Σεπτέμβρη του ’77 υπεγράφη η Σύμβαση του Δημοσίου με τη γερμανική εταιρία HECKLER UND KOCH. Η σύμβαση προέβλεπε την παραχώρηση του αποκλειστικού δικαιώματος παραγωγής στην Ελλάδα του τυφεκίου G3 και μια σειρά από άλλα θέματα.
Η επιχείρηση στήθηκε σε πολύ υγιείς βάσεις. Σε επίπεδο παραγωγής η αμυντική βιομηχανία είχε σημαντικές αποδόσεις κατασκευής και διάθεσης αμυντικού υλικού αλλά και συστημάτων στις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις.
Το χαρακίρι της Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων: Τα βασικά έργα της ΕΒΟ
– Η παραγωγή 110 τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς Προσωπικού «ΛΕΩΝΙΔΑΣ Ι» (παράδοση 1983)
– Η κατασκευή 70 πυροσβεστικών οχημάτων (1984) και τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού (ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΙΙ)
– Η κατασκευή 5.000 οχημάτων τζιπ Mercedes 240 GD και 102 οχημάτων φορέων του αμερικανικού αντιαεροπορικού συστήματος Patriot κατασκευής Raytheon (παράδοση 1999-2004)
– Η παραγωγή αντιαρματικού πυραύλου ΑΡΗΣ-IV, που εγκαταλείφθηκε.
Το χαρακίρι της Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων – Χρήσιμες πληροφορίες: Η παρακμή
Στη συνέχεια η ΕΒΟ δανειοδοτήθηκε και υπερχρεώθηκε χωρίς αντίκρισμα. Αυτό έγινε, λόγω της μη εκτέλεσης του προγράμματος Α-30 στους προβλεπόμενους χρόνους και της εισροής αντίστοιχων κεφαλαίων. Από εκεί και πέρα, η αποτυχία του… επιτυχημένου Άρτεμις ήταν η αρχή του τέλους για την ΕΒΟ. Με εξαίρεση την περίοδο 1987-1988 οι πωλήσεις της αμυντικής βιομηχανίας είχαν πτωτική πορεία μέχρι την ουσιαστική διάλυση της.
Η ΕΒΟ και η ΠΥΡΚΑΛ άρχισαν να έχουν πολύ μεγάλη οικονομικά ελλείμματα από τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, την εγκατάλειψη έργων. Η συνεχής οικονομική επιβάρυνση του ελληνικού δημοσίου και η κάλυψη των ελλειμμάτων από τα δημόσια ταμεία κορυφώθηκε την περίοδο 2000-2010.
Η συγχώνευση των ΕΒΟ και ΠΥΡΚΑΛ από την οποία προέκυψε η ΕΑΣ (Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα) το 2004 δεν έδωσε λύση στο πρόβλημα. Το ίδιο συνέβη με την ΕΛΒΟ (Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων) και την ΕΑΒ (Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία), που διακρίθηκαν για την υψηλή τεχνογνωσία τους. Επίσης, είχαν και πολύ σημαντική συνεισφορά στη συντήρηση πολεμικού υλικού.
Το χαρακίρι της Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων – Χρήσιμες πληροφορίες: Η κατάσταση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας σήμερα
Η ΕΛΒΟ βρίσκεται σε καθεστώς εκκαθάρισης από το 2014. Το 2017, δύο προσπάθειες πώλησής της σε ιδιώτες απέτυχαν, η δε δεύτερη χωρίς αγοραστή, έστω και στο τίμημα των 10.000.000 ευρώ. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνεχίζει να επιδιώκει την ιδιωτικοποίησή της.
Η ΕΑΒ συμμετέχει σε σημαντικά ευρωπαϊκά προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης εξελιγμένων αεροπορικών συστημάτων, κυρίως δε στον τομέα των μη επανδρωμένων εναερίων οχημάτων και αυτόνομων εναερίων οχημάτων.
Η ελληνική αμυντική βιομηχανία δεν πρόκειται να γίνει ποτέ αυτό που οραματίστηκε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στα μέσα της δεκαετίας του ’70. Ωστόσο, με την υγιή επιχειρηματικότητα, μπορεί να επιστρέψει στη ζωή.
