Μία 58χρονη από την Αρμενία, υπέφερε για πάνω από 40 χρόνια από ανεξήγητους έντονους πόνους στον δεξιό της δάχτυλο, κατά το πλέξιμο, αλλά και με τον κρύο καιρό.
Η γυναίκα απευθύνθηκε σε πλήθος ιατρικών ειδικοτήτων, οι οποίοι θα μπορούσαν να εξηγήσουν και να θεραπεύσουν ακολούθως τους πόνους στο δάχτυλο που συνοδευόταν από αντίστοιχες επώδυνες οχλήσεις -σαν τρυπήματα από καρφίτσα- στον ώμο και το άκρο του χεριού στη δεξιά πλευρά, δοθέντος επιπλέον πως δεν υπήρχε ιστορικό τραυματισμού.
Πριν οδηγηθεί στο ιατρείο πόνου της Κλινικής Wigmore στην Αρμενία, είχε λάβει ανεπιτυχώς θεραπεία για νεύρωμα Morton και νόσο Raynaud.
Η παρακολούθηση, για την οποία συνεργάστηκε ομάδα διαφόρων ειδικοτήτων (αλγολόγος, χειρουργός άνω άκρων, φυσικοθεραπευτής, ειδικός σε λοιμώξεις οστών και αρθρώσεων, μικροβιολόγος, νευρολόγος, ακτινολόγος), συμπεριέλαβε τη φυσική εξέταση, η οποία έδειξε ότι η άσκηση πίεσης ή το απλό άγγιγμα του νυχιού και η τοποθέτηση πάγου, είχαν αντίστοιχα επώδυνα αποτελέσματα με το πλέξιμο, από τα οποία ανακουφιζόταν όταν σήκωνε και κρατούσε ψηλά το χέρι της. Τα τεστ έδειξαν ότι η ευαισθησία της στον πόνο ήταν στα φυσιολογικά επίπεδα.
Η 58χρονη είχε πρόβλημα λόγω της μορφολογίας του νυχιού
Το μυστήριο λύθηκε από τη μορφολογία του νυχιού. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ένα μικρό τμήμα του νυχιού στο δεξιό της δείκτη είχε ελαφρώς βολβώδες σχήμα, ήταν πιο σκούρο από την υπόλοιπη περιοχή και ελαφρώς μωβ. Αυτή η παραμόρφωση, σε συνδυασμό με υπονύχιες οστικές αλλοιώσεις που ανέξειξαν η ακτινογραφία και το υπερηχογράφημα, κατέδειξαν ότι η γυναίκα είχε γλωμαγγείωμα ή αγγειονευρομύωμα πέντε χιλιοστών που αφαιρέθηκε χειρουργικά.
Το γλωμμαγείωμα είναι ένας σπάνιος καλοήθης όγκος του αγγειακού συστήματος που εμφανίζεται συνήθως σε γυναίκες μέσης ηλικίας και αφορά το 2% όλων των όγκων των μαλακών μορίων. Μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε στο σώμα αν και το 75% εντοπίζεται στα νύχια του χεριού ή του ποδιού. Σπάνια θα εξελιχθεί σε κακοήθεια και θα κάνει μεταστάσεις σε όλο το σώμα.
«Η ασθενής είχε έναν όγκο πέντε χιλιοστών που αναπτυσσόταν αργά για περισσότερα από 40 χρόνια. Η ποιότητα της ζωής της επηρεάστηκε όχι μόνο από τον πόνο κατά την εκτέλεση διαφόρων κινήσεων και με την αλλαγή του καιρού, αλλά και από την αγωνία για το επόμενο επεισόδιο πόνου και την απογοήτευση για την εύρεση λύσης στο πρόβλημα για δεκαετίες», επεσήμανε η ιατρική ομάδα.
