Ο Θανάσης Πολυκανδριώτης γεννήθηκε το 1948 στην Αθήνα. Γιος του λαϊκού δάσκαλου Θεόδωρου Πολυκανδριώτη, δεν άργησε να ασχοληθεί με τη μουσική αφού σε ηλικία 8 χρονών πήρε τα πρώτα του μαθήματα κιθάρας.
Της: Έπη Τρίμη
Τα παιδικά χρόνια ήταν δύσκολα αλλά και ευτυχισμένα. Φτωχικά αλλά και πλούσια σε αγάπη και μουσική. Θυμάμαι πολλούς από τους μεγάλους παίκτες (μπουζουκίστες) και συνθέτες και τραγουδιστές να παρελαύνουν από το σπίτι μου και κάποιους από αυτούς να τους προσφωνώ θείους.
Συμμετείχε ως κιθαρίστας από το 1961 σε νεανικά συγκροτήματα της εποχής (JUNIOR, TRIO ESPERANTO) και τρία χρόνια αργότερα άρχισε και η επαγγελματική του καριέρα. Ο ίδιος έχει πει σχετικά: ” Έβγαλα χρήματα τόσα όσα για να ζω αξιοπρεπώς. Ένας οικονομολόγος μού είχε πει κάποτε ότι αν ζούσα στο εξωτερικό, με το έργο που έχω κάνει θα έπαιρνα 200 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο! Δεν δούλεψα ποτέ για να βιοποριστώ. Ακόμη και όταν έκανα τις δύο κόρες μου και έπρεπε η γυναίκα μου η Σμαράγδα να έχει τα απαραίτητα, δούλευα, αλλά δεν είχα καμία σχέση με το χρήμα, έκανε εκείνη κουμάντο. Αφού όταν «έφυγε» τρελάθηκα, γιατί δεν ήξερα πόσα λεφτά έχω. Είχε κάνει όμως σωστή διαχείριση και τα είχε βάλει σε διάφορες τράπεζες. ”
Από τους καλύτερους εκτελεστές «μπουζουκίστες»
Παρότι παθιασμένος με την κλασική κιθάρα, το καλοκαίρι του 1964 έγινε η αποκάλυψη της μουσικής αξίας του στο μπουζούκι. Αναγνωρίσθηκε ως ένας από τους καλύτερους εκτελεστές «μπουζουκίστες» και τα χρόνια που ακολούθησαν συμμετείχε στο 90% της ελληνικής δισκογραφίας, με σπουδαίες συνεργασίες και πρώτες εκτελέσεις όπως Μικρά Ασία και Βυζαντινό Εσπερινό του Καλδάρα, Σταυρό του Νότου του Μικρούτσικου, Ρεζέρβα και Τραπεζάκια έξω του Σαββόπουλου με το περίφημο μακρύ ζεϊμπέκικο του Νίκου, το Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας του Λοΐζου, Μικρές πολιτείες του Κουγιουμτζή, το Δρόμο του Πλέσσα, Σκληρός Απρίλης του `45 και Αθανασία του Χατζιδάκι, Ανατολή και Μπαλάντες του Μίκη Θεοδωράκη, Κέντρο διερχομένων του Μαμαγκάκη, Παρών το ορχηστρικό του Α. Πάνου και πολλά άλλα.
Το 1971 εμφανίσθηκε με τη Νάνα Μούσχουρη και τη Μαρινέλλα σε σόου του BBC. Ακολούθησε το κάλεσμα του Μάνου Χατζιδάκι, που ως σολίστας συνεργάστηκε μαζί του.
Το συνθετικό του έργο ξεκίνησε το 1965 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα με περισσότερα από 1.000 τραγούδια. Παράλληλα συνεργάσθηκε με όλους τους μεγάλους τραγουδιστές μας Καζαντζίδη, Διονυσίου, Πάριο, Μαρινέλλα, Βοσκόπουλο, Πουλόπουλο κ.ά.
Μεταξύ άλλων έχεθ δώσει συναυλίες στα μεγαλύτερα θέατρα της Ευρώπης, της Αμερικής και της Αυστραλίας όπως Albert Hall (Λονδίνο), Opera House (Σύδνεϋ), Kennedy Center, Carnegie Hall (Αμερική), Shanghai Concert Hall (Σαγκάη) Linder Auditorium (Γιοχάνεσμπουργκ) και έχει λάβει μέρος σε μεγάλα διεθνή φεστιβάλ.Το Δεκέμβριο του 2019, τον κάλεσαν από τη Μουσική Σχολή του Τεχνικού Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης ITU να κάνει ένα σεμινάριο στο οποίο παρουσίασε την οικογένεια του μπουζουκιού, το τρίχορδο, το τετράχορδο, το τζουρά και το μπαγλαμά στους φοιτητές του Πανεπιστήμιου.
Η τραγουδίστρια κόρη και οι δηλώσεις
«Δεν θα μπορούσα να το πω αυτό γιατί κανένας γονιός δεν θέλει να μην ασχοληθεί το παιδί του με αυτό που αγαπάει. Η Μαρία ήταν ένα παιδί που είχε την μουσική προτεραιότητά της. Όταν μας είπε πως θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι, της είπαμε να σπουδάσει, να κάνει πράγματα που θα της δώσουν εχέγγυα για να προχωρήσει. Έλα μου όμως που τα παιδιά των καλλιτεχνών έχουν ένα μειονέκτημα: το φόβο μήπως τα συγκρίνουν με τους γονείς τους. Με το που κάνει «α» η Μαρία, λένε «Έκανε αυτό επειδή είναι κόρη του Πολυκανδριώτη». Δεν είναι έτσι. Ο κόσμος είναι και καλός κριτής, αλλά είναι και αρπακτικό» δήλωσε ο Θανάσης Πολυκανδριώτης.
Ο καρκίνος και ο θάνατος της γυναίκας του
“Όταν με έναν άνθρωπο, όπως η γυναίκα μου, έχεις περάσει 47 χρόνια διά πυρός και σιδήρου, έχεις γράψει τόσα τραγούδια για εκείνη, είναι τεράστιο το κενό, δεν μπορώ να το διαχειριστώ. Πιστεύω βέβαια ότι η ζωή έχει συνέχεια. Αλλά δεν θα είναι το ίδιο.Αφιέρωσα 3,5 χρόνια για να σώσω τη γυναίκα μου. Αυτά τα 3 χρόνια δεν έγραψα κανένα τραγούδι. Όταν «έφυγε», στις 40 ημέρες το έγραψα. Πιθανόν ήταν για εκείνη. Ήμουν φορτισμένος. Ήμουν στην Αστυπάλαια, ασυναίσθητα πήρα ένα μπουζούκι από κάποιον, άνοιξα το κινητό και άρχισα να ηχογραφώ. Σταμάτησα, ξανάρχισα. Το έστειλα να ετοιμαστεί για συμφωνική ορχήστρα και τότε πήρα τον γιατρό της και τον ρώτησα πώς να το ονομάσω. Μου λέει «Ωδή στη Σμαράγδα» Το ακούσαμε μετά με την κόρη μου τη Βιβή όταν ήμασταν στην Κύθνο, κλαίγαμε και μια κίτρινη πεταλούδα πετούσε συνέχεια δίπλα μας. Η ίδια που είχε εμφανιστεί και την ημέρα της κηδείας της”, είχε πει ο Θανάσης Πολυκανδριώτης.
