timisan-ti-mnimi-tis-chrysas-spilioti-104187
12:38

Τίμησαν τη μνήμη της Χρύσας Σπηλιώτη

12:38
Χριστίνα Προφαντή

Τη μνήμη της γνωστής ηθοποιού, Χρύσας Σπηλιώτη, τίμησαν συνεργάτες και φίλοι της.

Στιγμές ξεχωριστές μοιράστηκαν όσοι βρέθηκαν στη βραδιά αφιερωμένη στη Χρύσα Σπηλιώτη, χθες βράδυ, Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου, στο κατάμεστο θέατρο «Γκλόρια». Φίλοι και συνεργάτες της ηθοποιού και θεατρικής συγγραφέως, που πέθανε το περασμένο καλοκαίρι στην φωτιά στο Μάτι, αλλά και απλοί θεατές που την είχαν αγαπήσει μέσα από την πολύχρονη πορεία της στο θεατρικό στερέωμα, γέμισαν την πλατεία και τον εξώστη του θεάτρου για να μοιραστούν μαζί με τους ομιλητές, αναμνήσεις και λόγια τρυφερά, ενώ προβλήθηκε υλικό από την δουλειά της.

«Πριν από ένα μήνα βρεθήκαμε φίλοι, συνεργάτες και αγαπημένοι άνθρωποι της Χρύσας και αποφασίσαμε να οργανώσουμε αυτήν την εκδήλωση για την ίδια και το έργο της. Ήταν συγκινητική η συμμετοχή και η συμπαράσταση όλων των φίλων και συνεργατών της Χρύσας οι οποίοι άμεσα μας έδωσαν υλικό, φωτογραφίες και βίντεο από παραστάσεις της όπως και άμεση ήταν η ανταπόκριση των ανθρώπων που θα μιλήσουν σήμερα. Θα ήθελα όλους να τους ευχαριστήσω», ανέφερε η Αννέτα Παπαθανασίου, στενή φίλη και συνεργάτιδα της Χρύσας Σπηλιώτη για πάνω από τρεις δεκαετίες, στον χαιρετισμό της.

Advertisement

«Συνήθως η Χρύσα έβλεπε τις ταινίες μου πριν τις παρουσιάσω και έκανε τις παρατηρήσεις της. Τώρα δεν είναι εδώ για να εγκρίνει την ταινία που την αφορά προσωπικά, αλλά προσπάθησα να την κάνω με, όσο μπορούσα περισσότερη αντικειμενικότητα και πολλή αγάπη, ελπίζοντας ότι δεν θα είχε αντίρρηση» είπε η Αννέτα Παπαθανασίου, έχοντας αναλάβει την παρουσίαση και τον συντονισμό της βραδιάς, όπως και την παρουσίαση του βιογραφικού οπτικού υλικού από τη ζωή και το έργο της Χρύσας Σπηλιώτη.

Το Θέατρο «Γκλόρια» κατά τη διάρκεια παράστασης.

Θαυμαστή μπαλωματού, Μίνα, Βάρια, Όλγα, Αλεξάνδρα Παύλοβα, Γερτρούδη, κυρία Ελβστεντ, Μπολέττα, Αντιγόνη, Ηλέκτρα και πολλοί άλλοι ρόλοι ευτύχησαν να αποκτήσουν σάρκα και οστά επί σκηνής από τη Χρύσα Σπηλιώτη. Οι φωτογραφίες της και τα βίντεο στην οθόνη (με την πολύτιμη βοήθεια του μοντέρ Χρόνη Θεοχάρη) υπενθύμισαν στο κοινό την καταλυτική παρουσία της στις παραστάσεις όπου έπαιξε, αλλά και την τηλεοπτική της παρουσία.

Advertisement

Ιδιαίτερη μνεία έγινε στα θεατρικά της έργα και στην παρουσία της Χρύσας Σπηλιώτη ως θεατρική συγγραφέας. Έμφαση δόθηκε στο πρώτο της θεατρικό, το «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική» (1997), έργο το οποίο αποτέλεσε την αρχή της καριέρας της στη θεατρική γραφή, και το οποίο έχει ανέβει σε 35 διαφορετικές παραστάσεις, έχει μεταφραστεί σε επτά γλώσσες, έχει παιχτεί σε Ν.Υόρκη, Κροατία, Ολλανδία, Αθήνα, Λευκωσία, Λεμεσό, στις περισσότερες πόλεις της Ελλάδας, και σχεδόν σε όλα τα ΔΗΠΕΘΕ.

Advertisement

Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, σκηνοθέτης του πρώτου ανεβάσματος του «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική» που γνώρισε μεγάλη επιτυχία, αφού παίχτηκε πρώτα στο θέατρο «Αμόρε» και την επόμενη σεζόν στο θέατρο «Αυλωνίτη», διηγήθηκε χαριτωμένες στιγμές από τη συνεργασία τους στις πρόβες της παράστασης, δίνοντας έτσι έναν πιο ανάλαφρο τόνο στην αφήγησή του.

Είκοσι χρόνια μετά, τη σεζόν 2017 – 2018 πρωταγωνίστησε στον μονόλογό της «Ο γιος μου ο Νικόλαος Μάντζαρος» (που έμελλε να είναι το τελευταίο έργο της) σε σκηνοθεσία Αυγουστίνου Ρεμούνδου που ανέβηκε στην Αθήνα, αλλά και περιόδευσε ανά την Ελλάδα. Ο Αυγουστίνος Ρεμούνδος αναφέρθηκε τόσο σε αυτή την παράσταση όσο και στη συνεργασία και στη φιλία που είχαν αναπτύξει, όταν είχε σκηνοθετήσει ένα άλλο έργο της, τις «Πόρτες».

«Δεν θα το φανταζόμουν ποτέ πως θα βρισκόμουν σε αυτήν τη θέση σήμερα και ότι θα μιλούσα εδώ μπροστά σας για την απουσία της Χρύσας. Και η έκπληξη αυτή γίνεται τύψη γιατί, τι μπορεί να γράψει κανείς για ένα αγαπημένο του πρόσωπο, μέσα σε δυο γραμμές, τι μπορεί να πει με πέντε λόγια; Δεν θα παραδεχθώ λοιπόν ποτέ πως η αγαπημένη μου φίλη Χρύσα δεν είναι εδώ» εξομολογήθηκε ο Θοδωρής Γκόνης, λίγο πριν γυρίσει τον χρόνο πίσω «Γενάρης του ογδόντα -σήμερα -έχουμε μόλις τελειώσει από τις σχολές μας, έχουμε ραντεβού στη γωνία, στο φανάρι Ακαδημίας και Γενναδίου απέναντι από την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής….».

Advertisement

Αφιέρωμα στην Χρύσα Σπηλιώτη με αποσπάσματα από τα έργα της, θα πραγματοποιήσει το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου (27/3) ανακοίνωσε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του, Γιάννης Αναστασάκης. Ο τελευταίος είχε ζήσει τη Χρύσα Σπηλιώτη, ως μέλος του Δ.Σ. του ΚΘΒΕ και την κρατά στη μνήμη του σαν «μια όμορφη, χαρούμενη και ταλαντούχα γυναίκα, έναν δοτικό και γενναιόδωρο άνθρωπο». «Η Χρύσα Σπηλιώτη στήριξε την υπόθεση του ελληνικού έργου, υπηρέτησε την ελληνική δραματουργία με τον καλύτερο τρόπο, χωρίς να επαίρεται γι’ αυτό» κατά τον Βασίλη Κατσικονούρη. «Με το ‘Ποιος ανακάλυψε την Αμερική’ έδωσε μια ώθηση και μια πιο ποπ διάσταση στο ελληνικό θεατρικό κείμενο, ξαναφέρνοντας το ζήτημα του στο προσκήνιο» σημείωσε ο ίδιος.

Συνολική αναφορά στο έργο της Χρύσας Σπηλιώτη έκανε η καθηγήτρια Θεατρικών Σπουδών, Έλση Σακελλαρίδου. Διατρέχοντας τα θεατρικά της έργα εστίασε στην τελευταία της παράσταση, «όχι μόνο γιατί ήταν (δυστυχώς) η τελευταία της αλλά γιατί βασιζόταν σε ένα εξαιρετικά γραμμένο κείμενο, το οποίο ενσάρκωνε η ίδια με μια ακούραστη μα απόλυτα ελεγχόμενη ενέργεια, που αναδείκνυε όλη την επιτελεστική δύναμη του ίδιου του κειμένου. Γιατί η Χρύσα ήταν και μια πολύ χαρισματική περφόρμερ…».

Η Γεωργία Δεληγιαννοπούλου και η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη διάβασαν δύο διηγήματα από το βιβλίο της «Χαμένο Δίκιο». Συγκινητική ήταν η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στην αναφορά της στη Χρύσα Σπηλιώτη, όταν θυμήθηκε τη συνεργασία τους σε σημαντικές παραστάσεις του «Ανοιχτού Θεάτρου» του Γιώργου Μιχαηλίδη («Τρεις αδελφές», «’Αμλετ», «Ανθή», «Βάτραχοι»). «Η Χρύσα θα μας μείνει αξέχαστη. Για τη βαθιά της ευγένεια, τη μεγάλη καλοσύνη της, το γάργαρο γέλιο της, το χιούμορ της, την κοινωνική της συνείδηση» είπε η Κ.Καραμπέτη.

Για τη Χρύσα Σπηλιώτη μίλησαν ακόμη οι: Κωνσταντίνα Ζηροπούλου (θεατρολόγος, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο και στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών), Άσπα Τομπούλη (σκηνοθέτης), Αγγελική Αντωνίου (σκηνοθέτης).

Advertisement

Αξίζει να επισημάνουμε ότι τέτοιες πρωτοβουλίες βοηθούν να μην ξεχαστούν σημαντικοί άνθρωποι που πρόσφεραν στο χώρο της τέχνης.