Advertisement
ΥΓΕΙΑ

Ένα μήνα πριν το εγκεφαλıκό: Τα σημάδια-“καμπανάκια” που σου στέλνει το σώμα σου & δεν πρέπει να αγνοήσεις

18:35
Νίκη Μουλά

Το εγκεφαλικό, που χωρίζεται σε δύο τύπους, το ισχαιμικό και το αιμορραγικό, μπορεί να προβλεφθεί, εάν προσδιοριστούν τα προειδοποιητικά σημάδια.

Το εγκεφαλικό είναι η βλάβη που προκαλείται όταν η παροχή του αίματος σε μία περιοχή του εγκεφάλου σταματήσει και είναι η νούμερο 5 αιτία θανάτου και η κύρια αιτία αναπηρίας στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Advertisement

 

Εμφανίζεται όταν ένα αιμοφόρο αγγείο που μεταφέρει οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά στον εγκέφαλο μπλοκάρεται, είτε από θρόμβο ή από ρήξη και το μέρος του εγκεφάλου δεν μπορεί να πάρει το αίμα (και οξυγόνο) που χρειάζεται, γι’ αυτό και τα εγκεφαλικά κύτταρα πεθαίνουν.

Advertisement

 

Advertisement

Σε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, η ροή του αίματος δεν μπορεί να φτάσει στην περιοχή που ελέγχει μια συγκεκριμένη λειτουργία του σώματος κι έτσι, εκείνο το μέρος του σώματος δεν θα λειτουργήσει όπως θα έπρεπε.

 

Είναι εξαιρετικά σημαντικό να προσδιοριστούν τα προειδοποιητικά σημάδια του εγκεφαλικού επεισοδίου και να ζητηθεί ιατρική βοήθεια το συντομότερο δυνατόν, προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος σοβαρής βλάβης στον εγκέφαλο. Έτσι, μπορεί να μειωθεί ο κίνδυνος θανάτου ή αναπηρίας και να βελτιωθούν οι πιθανότητές ανάκαμψης.

Advertisement

 

Οι ειδικοί γιατροί λένε ότι τα σημεία και τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν από το ένα άτομο στο άλλο, ανάλογα με τον τύπο του εγκεφαλικού επεισοδίου, το τμήμα του εγκεφάλου που επηρεάζεται και η έκταση της ζημίας.

 

Τα πιο κοινά συμπτώματα του εγκεφαλικού

 

Advertisement

Λόξυγγας
Ζαλάδα ή αδυναμία
Πόνος
Αναπνευστικά προβλήματα
Παραισθήσεις
Επιληπτικές κρίσεις
Αδιαθεσία

 

Το εγκεφαλικό επεισόδιο είναι η κοινή ονομασία για αρκετές διαταραχές που συμβαίνουν εντός δευτερολέπτων ή λεπτών μετά τη διαταραχή της αιματικής παροχής προς τον εγκέφαλο.

 

Όταν παρακωλύεται η αιματική ροή προς τον εγκέφαλο, τα νευρικά κύτταρα στερούνται το οξυγόνο και τα θρεπτικά συστατικά, με αποτέλεσμα τη διαταραχή ή τη μόνιμη καταστροφή της λειτουργίας των εγκεφαλικών κυττάρων. Ο εγκεφαλικός ιστός μπορεί να νεκρωθεί.

 

Απαιτείται άμεση ιατρική βοήθεια και όπως συμβαίνει με την καρδιακή προσβολή (έμφραγμα) κάθε λεπτό μετρά. Όσο περισσότερο παραμένει ένα εγκεφαλικό επεισόδιο αθεράπευτο, τόσο μεγαλύτερη είναι η βλάβη. Η επιτυχία της θεραπείας εξαρτάται εν μέρει από το πόσο νωρίς παρέχεται.

 

Το εγκεφαλικό επεισόδιο είναι η τρίτη κατά σειρά αιτία θανάτου στις βιομηχανοποιημένες χώρες. Περίπου 750.000 Αμερικανοί παθαίνουν εγκεφαλικό επεισόδιο κάθε χρόνο. Το ένα τέταρτο από αυτούς πεθαίνουν και μισοί από τους επιζώντες έχουν χρόνιες αναπηρίες.

 

Το εγκεφαλικό επεισόδιο είναι πιθανότερο να συμβεί, όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος και ο κίνδυνος διπλασιάζεται για κάθε δεκαετία μετά την ηλικία των 35. Το 5% του πληθυσμού ηλικίας πάνω από 65 ετών, είχε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο.

 

Τα σημάδια που έχει το εγκεφαλικό

 

Τα προειδοποιητικά σημεία μπορεί να είναι προσωρινά και διαρκούν από λίγα λεπτά μέχρι 24 ώρες, όπως ένα παροδικό ισχαιμικό επεισόδιο. Ακόμη και τα συμπτώματα που διαρκούν μόνο για λίγο, μπορεί να είναι ενδεικτικά ενός επικείμενου εγκεφαλικού επεισοδίου. Είναι σημαντικό να ληφθούν σοβαρά υπόψη.

 

Τα συμπτώματα μπορεί να εξελίσσονται ή να διακυμαίνονται κατά τη διάρκεια της πρώτης ή και της δεύτερης ημέρας. Αυτό καλείται εγκεφαλικό επεισόδιο σε εξέλιξη. Όταν δεν παρατηρείται περαιτέρω επιδείνωση, η κατάσταση θεωρείται ένα ολοκληρωμένο εγκεφαλικό επεισόδιο.

 

Το μόνο προειδοποιητικό σημείο που υπονοεί πως μπορεί να είστε επιρρεπής σε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο είναι ένα παροδικό ισχαιμικό επεισόδιο, το οποίο αποτελεί μία προσωρινή διαταραχή που διαρκεί συνήθως λιγότερο από μία ώρα και δεν αφήνει μόνιμες σωματικές ή γνωσιακές βλάβες.

 

Σημεία και συμπτώματα

Ξαφνική εμφάνιση αδυναμίας ή μουδιάσματος στο πρόσωπο, στο χέρι ή στο πόδι, συχνά στη μία πλευρά του σώματος.
Ξαφνική έλλειψη συντονισμού των άκρων.
Ξαφνική απώλεια όρασης ή διπλωπία.
Ξαφνική δυσκολία στην ομιλία ή στην κατανόηση των άλλων.
Ξαφνική σοβαρή ζάλη, αστάθεια ή δυσκολία στη βάδιση.
Ξαφνική έντονη κεφαλαλγία.

 

Ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο. Η πιο συχνή διαταραχή της αιματικής ροής είναι η ανεπαρκής παροχή αίματος μέσω μιας αρτηρίας (ισχαιμία). Όταν συμβαίνει αυτό, ο νευρικός ιστός που αιματώνεται από αυτή την αρτηρία χάνει ραγδαία την ικανότητα του να λειτουργεί και μπορεί να νεκρωθεί. Ο νεκρός ιστός καλείται έμφρακτο.

 

Πολλοί παράγοντες που συμβάλλουν στον κίνδυνο για ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο είναι αθροιστικοί. Ίσως γι’ αυτόν το λόγο η πλειονότητα των εγκεφαλικών επεισοδίων συμβαίνει σε ανθρώπους ηλικίας άνω των 65 ετών.

 

Η αθηροσκλήρυνση είναι μία κατάσταση που συχνά οδηγεί σε ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο. Οι λιπώδεις εναποθέσεις (πλάκες) που περιέχουν χοληστερίνη σταδιακά συσσωρεύονται στο έσω μέρος του τοιχώματος της αρτηρίας σας. Η συσσώρευση στενεύει, σκληραίνει και καθιστά ανώμαλη την έσω επιφάνεια των αρτηριών σας. Ένα πήγμα αίματος (θρόμβος) μπορεί να αναπτυχθεί στη συνέχεια και να παρεμποδίσει τη ροή του αίματος. Ο τύπος αυτός του ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου καλείται εγκεφαλική θρόμβωση.

 

Το αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο συμβαίνει, όταν μία αρτηρία στον εγκέφαλο αιμορραγήσει ή ραγεί. Η αιμορραγία από μία αρτηρία μέσα στον εγκέφαλο, που προκαλεί συμπίεση, εκτόπιση και νέκρωση του νευρικού ιστού, καλείται ενδοεγκεφαλική αιμορραγία. Η αρχική εκδήλωση μίας ενδοεγκεφαλικής αιμορραγίας είναι συχνά πιο σοβαρή από αυτή ενός ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου. Οι μακροπρόθεσμες επιδράσεις, ωστόσο, είναι παρόμοιες και στις δύο περιπτώσεις.

 

Υπαραχνοειδής αιμορραγία. Ένας άλλος τύπος αιμορραγικού εγκεφαλικού επεισοδίου που ευθύνεται για το 5-10% όλων των εγκεφαλικών επεισοδίων είναι η υπαραχνοειδής αιμορραγία.

 

Αυτή συμβαίνει, όταν υπάρχει αιμορραγία στο διάστημα ανάμεσα στην επιφάνεια του εγκεφάλου και του κρανίου. Η αυτόματη υπαραχνοειδής αιμορραγία συμβαίνει πιο συχνά μετά από τη ρήξη ενός ανευρύσματος, μίας διόγκωσης σαν μπαλόνι, που αναπτύσσεται στο τοίχωμα μιας αρτηρίας του εγκεφάλου.

 

Η υπαραχνοειδής αιμορραγία εκδηλώνεται συχνά με ξαφνική και πολύ έντονη κεφαλαλγία που είναι πιο έντονη από οποιαδήποτε έχετε νιώσει ποτέ. Περίπου οι μισές από όλες τις περιπτώσεις είναι μοιραίες και πολύ άνθρωποι που επιβιώνουν μένουν μόνιμα παράλυτοι. Η αιμορραγία από ένα ανεύρυσμα μπορεί επίσης να προκαλέσει ενδοεγκεφαλική αιμορραγία.

 

Λιγότερο συχνά μπορεί η αιμορραγία να συμβεί ως αποτέλεσμα ρήξης μίας αρτηριοφλεβικής δυσπλασίας. Αυτή η συγγενώς σχηματισμένη μάζα από αιμοφόρα αγγεία με λεπτό τοίχωμα μπορεί να προκαλεί κεφαλαλγίες, σπασμούς και, όταν ραγεί, ενδοεγκεφαλική ή υπαραχνοειδή αιμορραγία.

 

Η σοβαρή κεφαλαλγία που ακολουθείται από άλλα σημεία και συμπτώματα είναι πιο ενδεικτική ενός αιμορραγικού εγκεφαλικού επεισοδίου από ό,τι ενός ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου. Πολλές εγκεφαλικές αιμορραγίες οφείλονται στη μακροχρόνια επίδραση της αρτηριακής υπέρτασης. Η αρτηριακή υπέρταση που δεν ελέγχεται μπορεί να καταστήσει τις μικρές αρτηρίες μέσα στον εγκέφαλο επιρρεπείς για ρήξη.

 

Κανένα χάπι: Αυτό είναι το πιο ισχυρό αντιγηραντικό «φάρμακο», θωρακίζει από έμφραγμα, διαβήτη & εγκεφαλικό

 

Σε μια εποχή όπου η αναζήτηση της «πηγής της νεότητας» έχει περάσει από τον μύθο στην επιστημονική έρευνα, οι ειδικοί του Charles Perkins Centre του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ φαίνεται πως έχουν κάνει μια σημαντική ανακάλυψη.

Η μελέτη τους, που φιλοξενήθηκε στην περιοδική έκδοση Cell Metabolism, αποκαλύπτει ότι τα διατροφικά συστατικά κατέχουν κορυφαία θέση στην αντιμετώπιση και πρόληψη της κυτταρικής γήρανσης, εξαπλώνοντας προστατευτικό πέπλο έναντι μεταβολικών νοσημάτων όπως ο διαβήτης, καθώς και καρδιαγγειακών παθήσεων και εγκεφαλικών επεισοδίων.

 

 

Η έρευνα αναδεικνύει την πρωτοποριακή αντίληψη ότι η σωστή διατροφή, με εστίαση σε ισορροπημένους συνδυασμούς πρωτεϊνών, λιπαρών και υδατανθράκων, μπορεί να έχει τεράστια επίδραση στην υγεία, προσφέροντας μια φυσική εναλλακτική στα φαρμακευτικά προϊόντα.

«Η διατροφή είναι ένα ισχυρο φάρμακο»

Σύμφωνα με τον επικεφαλής συγγραφέα καθηγητή Stephen Simpson τα φάρμακα στοχεύουν τα ίδια βιοχημικά μονοπάτια με τα θρεπτικά συστατικά των τροφίμων. Ο ίδιος επισήμανε τη μεγάλη προσπάθεια που γίνεται για τον εντοπισμό φαρμάκων που έχουν ως στόχο την βελτίωση της μεταβολικής υγείας και της γήρανσης χωρίς να χρειάζονται αλλαγές στη διατροφή.

«Η διατροφή είναι ένα ισχυρο φάρμακο. Ωστόσο επί του παρόντος τα φάρμακα χορηγούνται χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν τυχόν αλληλεπίδρασή τους με τα συστατικά της διατροφής μας, ακόμη και όταν τα φάρμακα αυτά έχουν σχεδιαστεί να δρουν στο ίδιο σηματοδοτικό μονοπάτι με αυτά τα συστατικά» δήλωσε ο καθηγητής Simpson.

 

Ο στόχος των ερευνητών ήταν να διαπιστώσουν κατά πόσο τα φάρμακα ή η διατροφή ήταν πιο δραστικά στην αναδιαμόρφωση των σηματοδοτικών μοριακών μονοπατιών του οργανισμού, καθώς και κατά πόσο τα φάρμακα και τα διατροφικά συστατικα αλληλεπιδρούσαν με τρόπο που καθιστούσε αμφότερα λιγότερο ή περισσότερο αποτελεσματικά.

Stephen Simpson: “Τα διατροφικά συστατικά επιδραστικότερα των φαρμάκων”

«Διαπιστώσαμε ότι τα διατροφικά συστατικά ήταν πολύ πιο επιδραστικά από ότι τα φάρμακα, τα οποία κατά κύριο λόγo μείωναν τις αποκρίσεις στη δίαιτα παρά τις αναμόρφωναν» είπε ο καθηγητής Simpson και συμπλήρωσε: «Με δεδομένο ότι οι άνθρωποι μοιραζόμαστε τα ίδια διατροφικά σηματοδοτικά μονοπάτια με τα ποντίκια η έρευνα καταδεικνύει ότι οι άνθρωποι θα επωφεληθούν περισσότερο αλλάζοντας τη διατροφή τους με σκοπό τη βελτίωση της μεταβολικής υγείας συγκριτικά με τη λήψη των υπό μελέτη φαρμάκων»

Η ερευνητική ομάδα σχεδίασε μια σύνθετη μελέτη σε ποντίκια, η οποία περιελάμβανε 40 διαφορετικές θεραπείες, η καθεμία με διαφορετικά επίπεδα ισορροπίας πρωτεϊνών, λιπών και υδατανθράκων, θερμίδων και περιεκτικότητας σε φάρμακα.

 

Η μελέτη σχεδιάστηκε για να εξετάσει την επίδραση τριών αντιγηραντικών φαρμάκων στο ήπαρ, βασικό όργανο στη ρύθμιση του μεταβολισμού.

Ένα βασικό πλεονέκτημα της μελέτης ήταν η χρήση του λεγόμενου γεωμετρικού πλαισίου για τη διατροφή που αναπτύχθηκε από τους καθηγητές Stephen Simpson και David Raubenheimer. Το πλαίσιο επέτρεψε στην ομάδα να εξετάσει συνδυαστικά τον τρόπο που οι συνδυασμοί και οι αλληλεπιδράσεις διαφορετικών θρεπτικών συστατικών επηρεάζουν την υγεία, αντί να εστιάζει σε μεμονωμένα θρεπτικά συστατικά, κάτι που αποτελεί περιορισμό σε άλλες έρευνες.

Τα αποτελέσματα προσθέτουν ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ της κατανόησης των μηχανισμών που συσχετίζουν το «τι τρώμε» με το «πώς το τρώμε».

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η πρόσληψη θερμίδων και η ισορροπία των μακροθρεπτικών συστατικών (πρωτεΐνες, λίπη και υδατάνθρακες) στη διατροφή είχαν ισχυρή επίδραση στο ήπαρ.

 

Οι πρωτεΐνες και η συνολική πρόσληψη θερμίδων είχαν μια ιδιαίτερα ισχυρή επίδραση όχι μόνο στα μεταβολικά μονοπάτια, αλλά και σε βασικές διαδικασίες της κυτταρικής λειτουργίας.

Η ποσότητα της προσληφθείσας πρωτείνης λόγου χάρη φάνηκε ότι επηρέαζε την δραστηριότητα των μιτοχονδρίων – των «εργοστασίων ενέργειας» των κυττάρων.

Αυτό δημιουργεί μια ακόμη επίδραση, καθώς η ποσότητα πρωτεΐνης και θερμίδων που καταναλώνεται επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο τα κύτταρα αποκωδικοποιούν τα γονίδιά τους στις διαφορετικές πρωτεΐνες που χρειάζονται για την εύρυθμη κυτταρική λειτουργία και την κυτταρική ανανέωση. Πρόκειται για δυο ουσιαστικές διαδικασίες που σχετίζονται με την γήρανση.

Συγκριτικά τα φάρμακα φάνηκε ότι κυρίως μετριάζουν και δεν αναμορφώνουν την κυτταρική μεταβολική απάντηση στα διατροφικά μακροθρεπτικά συστατικά. Βέβαια οι ερευνητές παρατήρησαν πιο εξειδικευμένες αντιδράσεις ανάλογα με το υπό μελέτη φάρμακο – ορισμένα επιδρούσαν λόγου χάρη κυρίως κυτταρικές αλλαγές που προκαλούνταν από τα λίπη και τους υδατάνθρακες, ενώ άλλα περεμπόδιζαν την επίδραση των πρωτεινών στα μιτοχόνδρια.

Η έρευνα θεωρείται εξαιρετικά περίπλοκη, αλλά αποτελεί τη μόνη προσέγγιση της αλληλεπίδρασης ανάμεσα στη διατροφή, την υγεία και την φυσιολογία σύμφωνα με τον επικεφαλης ερευνητή καθηγητή David Le Couteur ο οποίος επισημαίνει: «Όλοι γνωρίζουμε ότι η διατροφή επηρεάζει την υγεία μας, αλλά αυτή η μελέτη έδειξε πώς οι τροφές μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά πολλές από τις κυτταρικές λειτουργίες γεγονός που μας δίνει πληροφορίες για το πώς η διατροφή επηρεάζει την υγεία και τη γήρανση».

Λίγοι το γνωρίζουν: Το «ξεχασμένο» βότανο της νεότητας και της μακροζωίας που χαρίζει ηρεμία & χαρά

Το μελισσόχορτο είναι το βότανο της ηρεμίας, της μακροζωίας και της νεότητας και καλό θα ήταν να το έχουν όλοι στην κουζίνα τους.

Το επιστημονικό του όνομα είναι μέλισσα η φαρμακευτική, ο λαός το αναφέρει και ως μέλισσα, μελισσοβότανο και κιτροβάλσαμο, ενώ κατά τον Διοσκουρίδη ήταν το μελισσόφυλλο.

Είναι βότανο αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό. Το όνομά του το πήρε από το γεγονός ότι το χρησιμοποιούν οι μελισσοτρόφοι, όταν θέλουν να προσελκύσουν τις μέλισσες.

Που καλλιεργείται το μελισσόχορτο

Σήμερα, το μελισσόχορτο καλλιεργείται τόσο για το αιθέριο έλαιό του, όσο και για την ξηρή δρόγη του και σύμφωνα με την ταξινομική του περιγραφή, το μελισσόχορτο ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών (Lamiaceae) και στο είδος Melissa officinalis L.

Είναι πολυετής πόα, με βλαστό τετραγωνικό, πολύκλαδο, ύψους 40-80 εκατοστών, έχει φύλλα μεγάλα, ωοειδή, ελαφρώς πριονωτά με γλυκιά οσμή λεμονιού. Τα άνθη του είναι άσπρα ή ροδίζοντα ανά 6-12 σε μασχαλιαίους μονόπλευρους σπονδύλους.

Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες, από τις οποίες οι πιο γνωστές είναι οι ρωσικές Yevtika και Krumtsanka, που το αιθέριο έλαιό τους περιέχει 80% περίπου κιτράλη.

Το μελισσόχορτο ευδοκιμεί τόσο σε θερμές, όσο και σε ψυχρές περιοχές, ενώ οι πιο κατάλληλες είναι οι ημιορεινές με ήπιο χειμώνα, δροσερό καλοκαίρι και μεσημβρινό προσανατολισμό.

Οι φυτεύσεις του μελισσόχορτου πραγματοποιούνται σε δύο περιόδους, το φθινόπωρο και την άνοιξη. Η καλύτερη, ωστόσο, εποχή είναι το φθινόπωρο, μετά τις πρώτες βροχές. Η φύτευση τόσο των φυτών του σπορείου, όσο και των παραφυάδων, γίνεται με φυτευτικές μηχανές.

Η χρήση του μελισσόχορτου

Τα φύλλα του θεωρούνται ότι έχουν τονωτικές και αντισπασμωδικές ιδιότητες. Το αφέψημά τους θεωρείται, επίσης, ότι δρα κατά των νευρικών παθήσεων, της υποχονδρίας, της υστερίας, των ιλίγγων, των χρόνιων καταρροών και των ρευματισμών.

Το αιθέριο έλαιό του χρησιμοποιείται κυρίως στην αρωματοποιία, στην παρασκευή ηδύποτων και τελευταία ως συστατικό αναψυκτικών. Επίσης, χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική ως αντιμικροβιοκτόνο, επειδή περιέχει μεγάλη ποσότητα κιτράλης, στην οποία πολλοί μικροοργανισμοί είναι ευπαθείς.

Το μελισσόχορτο ακόμη και σήμερα απασχολεί την παραδοσιακή ιατρική με τις πολλαπλές ιδιότητές του, κυρίως στην αντιμετώπιση διαταραχών του νευρικού συστήματος.

 

TAGS:
Advertisement