Η αύξηση των επιπέδων ουρικού οξέος στο σώμα μπορεί να οδηγήσει σε διάφορα προβλήματα υγείας, όπως πυρετό, φλεγμονή στις αρθρώσεις, σκασμένο δέρμα, διάβρωση των οστών και ακόμη και κυτταρίτιδα στους γύρω μαλακούς ιστούς.
Ιστορικά, αυτή η κατάσταση ήταν γνωστή ως η «ασθένεια των βασιλιάδων», καθώς εμφανιζόταν συχνότερα σε όσους μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά πλούσιες διατροφές γεμάτες αλκοόλ και κόκκινο κρέας—τροφές που είναι γνωστό ότι αυξάνουν σημαντικά τα επίπεδα ουρικού οξέος.
Αν και ορισμένες τροφές συμβάλλουν στη συσσώρευση ουρικού οξέος, άλλες μπορούν να βοηθήσουν στη μείωσή του. Παρακάτω αναφέρονται μερικές φυσικές τροφές που μπορεί να συμβάλλουν στη μείωση των επιπέδων ουρικού οξέος στο αίμα:
Τροφές που Βοηθούν στη Μείωση του Ουρικού Οξέος
Μούρα
Τα κόκκινα και μπλε μούρα—όπως τα κεράσια, οι φράουλες και τα μύρτιλα—είναι πλούσια σε βιοφλαβονοειδή όπως οι ανθοκυανιδίνες και οι προανθοκυανιδίνες. Αυτές οι ενώσεις βοηθούν στην αποτροπή της καταστροφής του κολλαγόνου και στη μείωση της φλεγμονής που προκαλεί το ουρικό οξύ.
Μήλα
Τα μήλα περιέχουν υψηλά επίπεδα μηλικού οξέος, το οποίο βοηθά στην εξουδετέρωση των πουρινών. Οι πουρίνες είναι ουσίες που βρίσκονται σε τροφές όπως οι αντζούγιες, τα κρεμμύδια, τα φασόλια και η μπύρα. Όταν μεταβολίζονται από το σώμα, οι πουρίνες οδηγούν σε παραγωγή ουρικού οξέος.
Φασόλια Πίντο
Αυτά τα όσπρια είναι εξαιρετική πηγή φυλλικού οξέος και έχουν φυσικά χαμηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες. Τα ρεβίθια και τα μαύρα φασόλια είναι επίσης καλές επιλογές, καθώς περιέχουν μικρές ποσότητες πουρινών.
Μαϊντανός
Το βότανο αυτό λειτουργεί ως φυσικό διουρητικό, βοηθώντας στην αποβολή του ουρικού οξέος από το σώμα. Περιέχει ενώσεις όπως η κερσετίνη και η καμφερόλη, που συμβάλλουν στις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του. Μπορείς να προσθέτεις μαϊντανό στα φαγητά σου ή να τον αναμειγνύεις σε φυσικούς χυμούς.
Λάιμ
Ο χυμός λάιμ δρα ως φυσικός διαλύτης για τη συσσώρευση ουρικού οξέος. Στύψε το χυμό από μισό λάιμ σε ένα ποτήρι νερό και πιες το δύο φορές την ημέρα για καλύτερα αποτελέσματα.
Πρώιμο Σύμπτωμα: Ποδάγρα
Το πρώτο σημάδι αυξημένων επιπέδων ουρικού οξέος εμφανίζεται συχνά στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού και ονομάζεται ποδάγρα. Αν παρατηρήσεις πρήξιμο, πόνο ή ερυθρότητα σε εκείνη την περιοχή, είναι σημαντικό να συμβουλευτείς άμεσα έναν επαγγελματία υγείας.
Η έγκαιρη δράση και η προσεκτική επιλογή τροφών μπορούν να κάνουν μεγάλη διαφορά στη διαχείριση των επιπέδων ουρικού οξέος και στην πρόληψη μακροχρόνιων επιπλοκών στην υγεία. Πάντα να θυμάσαι—η υγεία σου έρχεται πρώτη!
Τα συμπτώματα υψηλού ουρικού οξέος
Τα συμπτώματα υψηλού ουρικού οξέος (υπερουριχαιμία) ή ουρικής αρθρίτιδας μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με την περίπτωση, αλλά τα πιο συνηθισμένα περιλαμβάνουν:
Πόνος στις αρθρώσεις (κυρίως στη βάση του μεγάλου δακτύλου του ποδιού)
Ξαφνικός, έντονος πόνος, ειδικά τη νύχτα
Αίσθηση καψίματος και πίεσης
Ο πόνος μπορεί να διαρκέσει μερικές ώρες έως μέρες
Πρήξιμο και ερυθρότητα στην άρθρωση
Φλεγμονή, πρήξιμο, ευαισθησία στην αφή
Το δέρμα πάνω από την άρθρωση μπορεί να είναι κόκκινο, ζεστό και γυαλιστερό
Νυχτερινές κρίσεις
Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως ξαφνικά κατά τη διάρκεια της νύχτας
Υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα
(συχνά χωρίς συμπτώματα)
Σε πολλές περιπτώσεις, κάποιος μπορεί να έχει υψηλό ουρικό οξύ (υπερουριχαιμία) χωρίς να έχει εμφανή συμπτώματα — αυτό ονομάζεται ασυμπτωματική υπερουριχαιμία.
Άλλα πιθανά συμπτώματα μακροχρόνιας ουρικής αρθρίτιδας
Σχηματισμός τόφων (εναποθέσεις ουρικού οξέος κάτω από το δέρμα)
Προβλήματα με τα νεφρά (π.χ., πέτρες στα νεφρά)
Αν έχεις ανησυχία ή εμφανίζεις συμπτώματα, καλό είναι να κάνεις εξέταση αίματος και να μιλήσεις με γιατρό.